مثلِ خوابِ بعد از شش روز کم خوابی ،
در صبحِ جُمعه می مانی ..
می خواهمت ،
عَجیب میچسبی ...
مثل پیپ چوبیو ، دیدنت در فال فنجان ها ...
تلخ و شیرین می شوی اما ، عجیب میچسبی ‌.‌..

من با جمعه هیچ قراری نداشتم
اما او
غروب هر هفته
حضور سنگینش را
آنچنان بر لحظه‌هایم می‌گستراند
که ساعت‌ها یک گوشه بنشینم ، پیپم را بغل کنم،
و به چرای مبهمِ نبودن‌ها فکر کنم ...

دامن کهنه خاطرات را می‌گرفت
و بی ملاحظه می‌تکاند
و اینگونه همیشه مهمانی ناخوانده بود
و بی اندازه دلگیر...

صبح یا عصر،
زیاد فرقی نمیکند
دلتنگیِ جمعه
از جایی شروع میشود
که دهانت
پر از حرف است برای گفتن
اما کسی را نداری برای شنیدن، به جز همین پیپ چوبیه لعنتی!

خسته ام ،خسته...
در من مردی تمام راه های رسیدن به تو را یک نفس دویده است ...
خسته ام ، خسته...
درست مثل اعدامی که
اخرین خواسته اش
یک پیپ و یک فنجان قهوه تلخ بود ...

‌
‌با لحنِ بارانی ات
در ازدحامِ این همه دلمُردگی
تو آرام مثل قطره هایِ باران
بر صورتِ یک عابرِ بی چتر
صدایم کن! که دلم لک زده برای نوشیدن قهوه های تلخ چشمانت ...

Best death Eating "QajariCoffee"  
Because  Always              
The base is a  "mistress"        
بهترین مرگ ،
خوردن قهوه ےقجرےاست

چون همیشـه
پـاے یــڪ #معشـــوقـه
در میان است...

آلبومی دارم
پر از عکس های تو
که فقط پنجشنبه ها بازش می کنم

و می نشینم به تماشایت
قهوه ای را تلخ می نوشم
و با شیرینی نگاهت  
خودم را
به جمعه ای دیگر می رسانم ...

تو تنها دلخوشی
پنجشنبه های منی !

تو...
همان قهوه ى تلخِ سرِ صبحی !
و من ....

دلبسته به شیرین ترین ....
تلخیِ دنیا!!!!

هرچه بد خلقی کنی
از قبل عاشق ترم
هرچه قهوه تلخ تر،
نوشیدنش دلچسب تر..

از فنجان های دلم ...
بیا و یک جرعه ...
دلتنگی ام را بنوش ...
باور کن این قهوه ی قجری نیست .
نه میخواهم در قفس دلتنگی ام حبس ات کنم ،
و نه می خواهم ...
در  ته فنجان ات
فالت را ببینم...
فقط میخواهم
به بهانه ی نوشیدن این فنجان
که پر از
اشتیاق داشتن توست ،
فقط دمی ...
فقط دمی...
فقط دمی
سرت را بالا بگیری
و از دلتنگی ام بنوشی و
کنار من بنشینی .
فقط دمی....