دیگر از توصیف ماه مهر و آبان خسته ام
از صدای خش خش برگ درختان خسته ام


آخرین برگم که روی بید مجنون مانده ام
دیگر از خوش رقصی این بید لرزان خسته ام


مثل یک چترم که مال آدمی آواره است
عاشق مُردادم و از فصل باران خسته ام


من نه تنها از تمام کوچه های سوت و کور
بلکه از هر ازدحامی توی تهران خسته ام


قهوه های تلخ تُرک و کافه های سرد شهر
دیگر از فال سیاه توی فنجان خسته ام


من شنیدم آینه با شانه می گفتا شبی
از تماشای چنین فردی پریشان خسته ام


مرده شور این دل دیوانه ام که ساده است
چون شما نه! از خودم دیگر به قرآن خسته ام

غروب جمعه زندانست و دیوار

و  یا  چیزی  شبیه  کافه  انگار

اسیر  قهوه های  تلخِ   تُرک  و

انیس تو فقط  کبریت وسیگار

??




گاهی دلت یک عشقِ بی اندازه می خواهد
همصحبتی محبوب و پُرآوازه مـی خواهـد

گاهـی فقط یک قهوه در یک صبحِ پاییزی
یک دفتر و خودکار و شعری تازه می خواهد

شاید...
واژه ای در وصف تو
دردفتر خیس پس از #باران
نیابم !پس
مپرس  از دل من کیستی
#کلبه ات کجاست؟
که قهوه خورده ام
و
فال را تو تعبیری♥️

جلوى پاى بعضى‌ها بايد يك خط بكشيم و بگوييم:
ببين فلانى جانم من شب تا صبح صبح تا شب به تو فكر ميكنم...
من عكسهايت را روزى هزاران بار زير و رو ميكنم
من جاى تو هم در كافه ها قهوه مينوشم و پیپ میکشم...
من نگرانت ميشوم
خلاصه در يك كلام،
برايت جانم را ميدهم
تو اما از اين خط جلوتر نيا
من تو را با فاصله دوست دارم
من به اين دوست داشتن عادت كرده ام
باور كن عشق،همه چيز را خراب ميكند !

چه حس قشنگی است
من باشم و زمستان و یک عدد پیپ
و فنجانی
قهوه داغ  
که جرعه جرعه بنوشم
و گرم شود
استخوان تنهایی ام

پاکتم را کنار نگذارید!
پای هردرد، بی بروبرگرد،
دود سیگار ساکتم میکرد

می زند شلاق بر رو ح و تنم
دست شوم سرنوشت
بی مهابا
یک سره؛
میخورد سیلی ز دست پست این آدمها
تن من بیمار است
روح من منزجر از عالم و هر انسان است
که شدند همنفس و همراهم
به دروغ
به ریا
غرق در کینه و نیرنگ و جفا؛
روح من سرگشته
و روانم رنجور؛
و تنفر دارم
از تمام واژه های زیبا
(عشق؛ دوستی؛ راستی؛ همدلی و همنفسی؛ نور؛ گل و پروانه؛ و ...)
من تنفر دارم
از تمام حرفهای دلربا
از فریب
از دورنگی
تبعیض؛
من دلم بیمار است؛
روح من درد دارد؛
من چه تنها
بی گناه
سرگردان
شده ام دم خور ااین پیپ جاندار و سکوت شبها!

سیگار را راحت تر از فکر کردن به تو ترک کرده ام
امان از سرفه های بعد تو!

ولی حقیقتا جای سیگار تو دکه و بقالی نیست؛ سیگارو باید تو داروخونه بفروشن...