پیپ هست ،قهوه هست كافه آرتین هم هست
هوا ديگر مانند آن روزها بس ناجوانمردانه سرد نيست ..
من هستم ،يادت هست عطرت هست ..
شايد باورت نشود اما نفس هم هـــنوز هست....
تنها تو نيستى!!!
تنها تو نيستى و من فراموش كرده بودم ..
حالا همه ى راه را تنها كه نه..
با پیپ ،قهوه ،هوايى بس ناجوانمردانه سرد ،يادت ،عطرت ...اما بى تو و بى نفس باز مى گردم ..
و نمى دانم دقيقاً كِى دوباره نبودنت را فراموش خواهم كرد دوباره سمت كافه مى روم و با كوله بار سنگين تنهايى،يادت،عطرت،قهوه،پیپ،،،،پپیپ ،قهوه، باز خواهم گشت ....

فكر مي كنم به امروز!
به تو!
به تمام چيزهايي كه از تو خبر مي دادند!
به ميز دنج دو نفره ي كافه!
به جاي خاليت..
به چاي يا دمنوشي كه اگر امروز بودي حتمن سفارش مي دادي!
به قهوه فرانسه ي من كه از دهن مي افتاد!
به حرف هايي كه ميشد رد و بدل كنيم!
به تك تك سيگارهايي كه مي كشيدي...
خنده هاي كنج لبيت!
تيكه ها و ادا و اصول هاي خاص خودت!
به شعري كه با ذوق ميشد دم گوشت زمزمه كرد!
به آهنگي كه اولين شنونده اش من بودم!
به...
غرق ميشوم توي خاطراتي كه هرگز ساخته نشده اند!
فنجان چاي را به جاي تو سر مي كشم!
و فكر مي كنم به دود سيگاري كه مال تو نيست!
به گرماي دست هايي كه روي دست هايم حس نمي كنم!
و فكر مي كنم به جاي خاليت...
پي مي برم به حجم سنگين نبودنت!
ماتم مي برد از اين همه صبر و نيامدن!
و دخيل مي بندم به روزهاي آينده...
به قلبم وعده مي دهم!
بهار هميشه فصل ما بوده ...
تو برمي گردي..
شايد با آخرين باران بهاري!
از كوچه پس كوچه هاي همين شهر
و اعتراف مي كني...:
نگراني براي دست هام!
كه بي دست هات خالي بمونه!

پیپ هست ،قهوه هست كافه آرتین هم هست
هوا ديگر مانند آن روزها بس ناجوانمردانه سرد نيست ..
من هستم ،يادت هست عطرت هست ..
شايد باورت نشود اما نفس هم هـــنوز هست....
تنها تو نيستى!!!
تنها تو نيستى و من فراموش كرده بودم ..
حالا همه ى راه را تنها كه نه..
با پیپ ،قهوه ،هوايى بس ناجوانمردانه سرد ،يادت ،عطرت ...اما بى تو و بى نفس باز مى گردم ..
و نمى دانم دقيقاً كِى دوباره نبودنت را فراموش خواهم كرد دوباره سمت كافه مى روم و با كوله بار سنگين تنهايى،يادت،عطرت،قهوه،پیپ،،،،پپیپ ،قهوه، باز خواهم گشت ....

قهوه ات را بنوش
روزنامه ات را ورق بزن
در ستون ادبی
کسی برایت شعر تازه ای گفته است
در صفحه ی حوادث
کسی خودش را با عکس تو
به دست رود سپرده است
و در ورقی دیگر
سیاستمداران جهان
فتنه ی چشمان تو را
پشت تیترهای درشت بی خاصیت
پنهان کرده اند

اما تو
قهوه ات را بنوش
به جواب چهار حرفی جدولت فکر کن
به پیامبری که صدایی خوش داشت و
ستاره اش در آسمان تو
بی فروغ بود...

"دوستت دارم های " من
هر صبح
با آفتاب نگاه تو
طلوع می کند...
قهوه ام را شیرین نمی کنم
چشمهای تو
برایم کافی ست....

☀️صبح ها
باید یکی باشد
یکی که دزدانه نگاهش کنی
دزدانه راه رفتنش را بپایی
و دزدانه ببوسی اش،
و محکم بغلش کنی
و در حضورش...
طعمِ تلخیِ قهوه ات را نفهمی

بر اساس آمار گمرک در شش ماهه نخست سال ۹۵، بیش از ۲هزار و ۶۶۸ تن قهوه به صورت روست‌شده و خام وارد کشور شده است.

به گزارش روزنامه آسیا و بر اساس آمار گمرک در شش ماهه نخست سال جاری، بیش از ۲هزار و ۶۶۸ تن قهوه خام و روست‌شده وارد کشور شده است که طبق آن ۷ میلیون و ۷۰ هزار و ۸۷۷ دلار، ارز از کشور خارج شده است.

لازم به ذکر است که ارزش ریالی این میزان واردات، بیش از ۲۱ میلیارد تومان در آمار گمرک ثبت شده است.

گفتنی است قهوه از ترکیه، ایتالیا، اتیوپی، اسپانیا، امارات متحده عربی، اندونزی، برزیل، تانزانیا، رومانی، سوئیس، نیکاراگوئه، هند، ویتنام، دانمارک، جمهوری چک و لهستان وارد کشور شده است.

باطلوع آفتاب چشم هایت روی

پنجره نگاهم من آیه های عشق

را زمزمه می کنم و تو یک لبخند،به لبانم

هدیه می کنی تا قهوه تلخ خیالم

راشیرین بنوشم وصبحی دیگررا عاشقانه

بخیر کنم

نامم را به خاطر ندارم
و نمی‌دانم لب که باز کنم
به کدام زبان سخن خواهم گفت،
به کدام زبان دعا خواهم خواند،
به کدام زبان دشنام خواهم داد.

تختِ بیمارستانی را می‌مانم
که به خاطر نمی‌آورد
بیماران مرده‌اش را.

رنگِ چشمان مادرم را به یاد ندارم
و نمی‌دانم که پدر
پیپ می‌کشید،
یا سیگار؟ قهوه میخورد یا چای؟
من در تابستان به دنیا آمدم
یا پاییز؟
در سال هزار و سیصد و پنجاه و چهار،
یا پنجاه و چهار هزار و سیصد و یک؟
کورش پادشاه روم بود،
یا پارس؟
در کتابِ تاریخ پنجم دبستانمان
لطفعلی‌خان پیروز شد،
یا آقا محمدخان؟
گونه‌ی دختر همسایه
که به یازده ساله‌گی عاشقش بودم
چه عطری داشت؟
درختِ حیاطِ خانه‌ی مادربزرگ
چه میوه‌ای می‌داد؟
نام دوستِ دوران نوجوانی
که در تصادف مُرد
چه بود؟
به اتوبوسی قراضه می‌مانم
که چهره‌ی یکی از مسافرانش را حتا
در یاد ندارد.

تو را اما به خاطر می‌آورم
و می‌دانم روسری‌ات
در دیدار نخست‌مان چه رنگی داشت
و یشمِ ناخن کدام انگشتت را
در اضطراب آمدن جویده بودی!
به حافظه دارم هنوز
عطر فرانسوی تو
و زنگِ ایرانی صدایت را
وقتی سلام مرا جواب می‌گفتی!
می‌توانم به تو بگویم که در آن لحظه
چند برگ
از چنارهای خیابانی که در آن بودیم
به زمین افتادند
و چند کلاغ
بر نرده‌های خاک گرفته‌ی پارک نشستند
حتا می‌توانم خبرت بدهم
قلبت چند بار در دقیقه می‌زد
و چند مژه
تیله‌ی چشمانت را درخود گرفته بودند.

جهان را می‌شود از یاد برد دقیقه‌ای
و می‌توان فراموش کرد
شماره‌ی شناسنامه،
حسابِ بانکی
و نمره‌ی تلفن‌خانه‌ی خود را
اما کارِ دشوارِ به خاطر نیاوردن تو
تنها از دستِ مرگ ساخته است.
مرگ هم که وقتی تو با منی
از کنارم می‌گذرد
و خود را به ندیدن می‌زند
آن‌گاه در بهشت
فرشته‌گان کوچک را توبیخ می‌کند
برای نشانی اشتباهی که به او داده‌اند
و در دل
به لپ‌های گُل انداخته‌شان می‌خندد.

فراموش کردن تو ساده نیست
چون فراموش کردن این نفس‌ها
که گویی تکرار می‌شوند
تا تو را بسرایند.

فرهنگ قهوه‌نوشی جای خودش را در زندگی روزمره‌ی مردم بیشتر و بیشتر باز می‌کند. حتما شما هم دور و برتان را که خوب نگاه کنید، متوجه می‌شوید که تقاضای کافه‌نشین‌ها و قهوه‌نوش‌ها برای قهوه‌ی مرغوب‌تر، بیشتر شده. این‌طور نیست؟ در مطلبی که می‌خوانید بررسی می‌شود که چطور تقاضای قهوه‌نوش‌ها برای قهوه‌ی باکیفیت‌تر بیشتر شده و چطور این بالا رفتن تقاضا، بر سرو قهوه در محیط‌ کار و بازده کاری تاثیر گذاشته است.

این روزها دیگر قهوه‌نوشی منحصر به قرارهای کافه‌ای عصرگاهی نمی‌شود. قهوه جای خودش را در شروع روز کاری بسیاری از آدم‌ها در ایران باز کرده و حالا کافه‌های بسیاری از ساعات اولیه روز کرکره‌ها را بالا می‌کشند تا آن‌ها که عادت به نوشیدن قهوه‌ی صبحگاهی دارند، جیره‌ی صبح کافئین‌شان را تامین کنند. در آمریکا بیش از نیمی از افراد بالغ روزانه حداقل یک فنجان قهوه می‌نوشند. مردم هزاره‌ی سوم مشتاق قهوه‌نوشی‌اند، به خصوص قهوه‌های بر پایه‌ی اسپرسو. طبق یک پژوهش، مصرف قهوه‌ی مرغوب و باکیفیت‌تر بین افراد ۲۵ تا ۳۹ سال، طی سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۶ از ۱۹ درصد به ۴۱ درصد افزایش یافته! یعنی طی هشت سال آدم‌های بیشتری جذبِ مصرف قهوه‌ای شدند که کیفیتی بالاتر از قهوه‌های سوپرمارکتی دارند. این پژوهش مدعی‌ست یکی از عوامل تاثیرگذار بر این تغییر ذائقه‌ راه‌اندازی بیش از ۱۹۰۰۰ شعبه‌ی استارباکس در سراسر دنیا در شانزده سال اخیر است.
این تغییر در شیوه و سرانه مصرف قهوه به محیط‌های کاری هم کشیده شده است. در آمریکا قهوه‌ای که به‌طور سنتی در محیط‌های کاری در دسترس بود به‌شدت بی‌کیفیت و نامرغوب بوده و به گفته‌ی جس کان (Jesse Kahn) مدیر فروش کانتر کالچر کافی (Counter Culture Coffee) شرکت‌ها و ادارات در چند ساله‌ی اخیر به سمت سرو قهوه‌ی باکیفیت‌تر در محیط‌های کاری کشیده شده‌اند و قهوه در شرکت‌ها و ادارات رشد بالایی داشته. در ایران و در تهران نیز امروزه ادارات و شرکت‌هایی هستند که با راه‌اندازی کافه‌ی خصوصی و ویژه‌ی کارکنان مجموعه، سعی دارند به مدد قهوه برای بالا رفتن بازده کاری کارمندان فضایی بهتر فراهم کنند.
"در ایران و در تهران نیز امروزه ادارات و شرکت‌هایی هستند که با راه‌اندازی کافه‌ی خصوصی و ویژه‌ی کارکنان مجموعه، سعی دارند به مدد قهوه برای بالا رفتن بازده کاری کارمندان فضایی بهتر فراهم کنند"

تغییر در مصرف قهوه
آدم‌های هزاره‌ی سوم لزوما نسبت به نسل‌های قبل‌تر قهوه‌ی بیشتری نمی‌نوشند. آدم‌های امروزه پول بیشتری برای نوشیدن یک فنجان قهوه‌ی باکیفیت خرج می‌کنند. کان می‌گوید آدم‌های هزاره‌ی سوم درآمد زیادی برای خرج کردن دارند، اما آن را مثل پدران و مادران‌شان خرج لباس و ماشین نمی‌کنند. آن‌ها برای تجربه‌های بهتر غذایی و قهوه‌ی باکیفیت‌تر پول بیشتری حاضرند پرداخت کنند. به عقیده‌ی کان ما در دوره‌ی گذاری هستیم که در آن مردم بیشتر و بیشتر طالب غذا و نوشیدنی باکیفیت هستند و این تقاضا بر بازار عرضه هم تاثیر می‌گذارد. به‌طور مشخص در محیط‌های کاری اثرگذار است و کمپانی‌ها را به سمت فضایی می‌برد که در آن کارمندانشان تجربه‌ی بهتری از قهوه‌نوشی در محل کار داشته باشند.

اما تجربه‌ی نوشیدن قهوه‌ی خوب در محیط کار چطور بر بازده کاری کارمندان اثر می‌گذارد؟
کمپانی مارس درینکس (Mars Drinks) تولیدکننده‌ی دستگاه‌های قهوه‌ساز فوری برای محیط‌های کاری ست. دکتر تریسی بروور (Tracy Brower) مدیر این کمپانی می‌گوید محیط‌های کاری با نشاط و پربازده جاهایی هستند که در آن کارمندان در رفاه، تعامل، همکاری و بهره‌وری باشند. آدم‌های هزاره‌ی سوم فضای کافه‌ها را محیطی برای بهره‌وری کاری و درگیر شدن با کار می‌بینند. در مقابلِ نسل‌های قبل‌تر که کافه‌ها را صرفا جایی برای تعامل اجتماعی می‌دانستند.