در چشمهای او هزاران درخت قهوه بود
که بی‌خوابی مرا تعبیر می‌نمود
باران بود که می‌بارید
و او بود که سخن می‌گفت
و من بود که می‌شنود

او می‌گفت: باید قلب‌های خود را
عشق بیاموزیم
و من می‌گفت: عشق غولی است
که در شیشه نمی‌گنجد

باران بود که بند آمده بود
و در بود که بازمانده بود
و او بود که رفته بود

#تُ
همان قهوه ی تلخِ سرِ صبحی
و من
دلبسته به شیرین ترین تلخیِ دنیا..

عاشق که می شوی
تمام جهان نشانه معشوقه ات دارند
یک موسیقی زیبا
یک فنجان قهوه ی تلخ
یک پیپ پاسارگادتاباکی
یک خیابان خلوت و ساکت
به آسمان که نگاه می کنی
کبوترانی که پرواز می کنند
همه تو را امید می دهند
حتما که نباید هدهد خبری بیاورد
گاهی کلاغی هم از معشوقه ات پیام دارد
جهان عاشقی زیباست آنقدر زیباست
که آواره شدنش هم زیباست
مردن در عاشقی هم زیباست ...

هوا غمگین و طوفانیست ، بارانی نمی آید
قدم هایم به اَندامِ خیابانی نمی آید

تنم میلرزد و آیینه در تصویر میلرزد
چرا آرامشِ ساعاتِ بُحرانی نمی آید؟

دلم میخواست پُر باشد جهانِ خالی ام از تو
ولی افسوس پُر بودن ، به لیوانی نمی آید

نمک بر زخم هایم زد ، چه زنجیری به پایم زد
برای بُردنم حتّی ، نگهبانی نمی آید

همیشه چشم در راهم بیایی از سفر امّا
کسی دیگر بجز فکرت به مهمانی نمی آید

شبیه آخرین کبریت ، بعد از آخرین سیگار
که میسوزد ولی انگار ، پایانی نمی آید

هوا دم دارد و محتاج بارانم هنوز امّا
قدم هایم به اندام خیابانی نمی آید

زن ، بام نیست
تا برای هواخوری به سراغش بروی
آسمان است پرواز را بیاموز

سیگار نیست
که بکشی و تمامش کنی
اکسیژن است او را نفس بکش

روزنامه نیست که بخوانی و
روی نیمکتی جا بگذاری
کتاب است او را زندگی کن

او یک «زن» است اگر میتوانی «مرد» باش.

# سیمین بهبهانی

خوش به حال مردها . . .
دلشان که بگیرد؛
پیپ می کشند...
هر زمان هم که باشد ، بدون ترس ودلهره، به دلِ خیابان میزنند ...
حتی اگر شد ، وسایل دم دستشان را می شکنند ...!
اما ما زن ها چه؟؟
نه خیابان برای دلتنگی هایمان امن است
نه سیگار ، با طبع لطیفمان سازگار...
نه دلِ شکستن ظرف ها را داریم...!
ما زن ها ... دلمان که میگیرد؛
زورمان به موهایمان می رسد،
به ناخن هایمان می رسد،
به بغضمان میرسد...
ما زن ها... درمواقع دلتنگی، خیلی قوی که باشیم .. نهایتش ... گوشه ای مچاله می شویم ... و بی صدا می میریم....!

باز شب شد ،باز هم سیگار
پشت هم_ نخ به نخ مثه رگبار

آتش و فندکی نمی خواهم
آتش اینکی بر آن یک یار

حال من را کسی نپرسیده
منِ با من همیشه میجنگد

کودکی هایمان هنوز یادت هست؟
پای این دل هنوز میلنگد...

من به فکرم نمیرسید هرگز
مادر خاله بازیت بودم!

میشدی همسرم ،نفهمیدم
مثل اسبابِ بازیت بود

قطره قطره مرا تو بلعیدی
من خودم را به دست تو دادم

من همان موقع عاشقت بودم
من همان دم به چاه افتادم

کودکیهای من همانجا مرد
شامِ تارِ مرا چراغی نیست

بالشم دوباره نم دار است
بازگشتت... که اتفاقی نیست؟

از اول ماه می ( 12 اردیبهشت ) تغییر قیمت کلیه کالاهای خارجی ( وارداتی ) را خواهیم داشت بهتر است خرید های خود را قبل از این تاریخ انجام دهید

امشب طلب عشق زِدلدار کنیم
شیطان رجیم را سر دار کنیم
امر فرجش اگر مهیا باشد
این ماه کنار یار افطار کنیم
#رزمایش_همدلی