‌هروقت حس کردی حالت میزون نیست
خودت به دادش برس،
یه قهوه تو یه کافه دنج
خودت رو مهمون کن
به خودت حرفای قشنگ بزن.
حواست باشه
این وسط مسطا یه دل هست که
تو صاحبشی، نذار فکر کنه
فراموشش کردی
بخند، خنده هات قشنگن
لذت ببر از زندگی

بدونِ شک طهران بهترین شهر دنیا میشود....
اردیبهشت هم بهترین ماهِ فصل بهار..!
حال وهوایش هم دو نفره ...
ترافیک و چراغ قرمزهایش هم عجیب به دل مینشیند....!
هوا را آلوده اعلام کنند یا نه برایم مهم نیست..
اکسیژن وقتی به من میرسد که تو در همان کافه ی همیشگی کنارم باشی و برایم فال قهوه بگیری ...

اردیبهشت...

از آن ماه‌های لعنتی ست که در آن
کوه می‌چسبد
دریا می‌چسبد
قهوه های تلخ با دوستان در کافه ها می‌چسبد

در خانه بودن و ولو بودن زیر دست و پای مادر می‌چسبد
تمام رنگ‌ها برای پوشیدن خوبند
هوا جان می‌دهد برای عاشقی کردن و کیفور شدن در همه چیز...

آنقدر این اردیبهشت برای همه چیز و همه کار دوست داشتنی است
که یک ماه برایش کم است و باید کم کمش شش ماه تمدید شود...

و چه زیباست این ماه بهشتی...
اردیبهشت ماهتون غرق در شادی و آرامش

مینویسند اردیبهشت...
میخوانم #اردیبعشق...
مگر میشود بهارنارنج باشد
عطر شکوفه در کوچه پس کوچه ها باشد و توبا یک #پیپ برلبانت،غرق در رویا نشوی؟
مگر میشود با این همه زیبایی اردیبهشت را #اردیبعشق نخواند ؟...
لبخند #اردیبعشق روی لب های توست، توکه میخندی برایم زمین ،چیزی از بهشت کم ندارد...


اصلأ ذات بهار تغییر و تازگیست، وقتش رسیده #پیپ هایی را که مدت هاست پابه پای لحظه های دلتنگیم که با من سوختند را تازه کنم...
باید همین روزها #پیپ های خسته ام را بسپارم به #پدرپیپ_ایران #ماسترورحیمی عزیز،
تا با دستهای با تجربه اش خستگی زمستان را از تن #پیپ هایم بیرون بیاورد و با همان تبسم #معلم گونه همیشه بر لبانش به من انرژی بدهد و تجربه ی سالیان خود را بدون هیچ چشم داشتی در اختیارم بگزارد...

بوی اردیبهشت می آید در این حوالی...بوی لوس ترین دختر بهار...که لای موهای فرخورده ی خرمایی رنگش عطر شکوفه های گیلاس است و از چشمهای سبزش شیطنت میبارد...خلاصه که آب و جارو کنید راه را برایش...این دخترک لوس بهاری دلش به نازکی شیشه و قهرش به سختی صخره هاست...
شاید حوا دلش بهانه ی بهشت را گرفته بود و آدم دستش خالی بود که خدا اردیبهشت را آفرید ، خدا #اردیبعشق را آفرید ...

سال « تولید ؛ دانش‌بنیان ، اشتغال‌آفرین » مبارک 

https://mastrorahimi.com/

چند
اسکناس
مچاله
چند نخ شکسته‌ی سیگار آه بلیط یک طرفه
چیزی
غمگین‌تر
از تووووووو در جیب‌های دنیا پیدا نکرده‌ام

هر شب
با خیال تو
اشعارم سپید می شوند...
تو بگو
چند پاکت سیگار باید مچاله شود
تا یک شب مرا دراغوش بگیری

خیس و بارانی و غمگین ،پیپ بر لب در کافه نشسته ام
کافه از سکوت پر است...
تفال به قهوه میزنم...
تو نمی آیی و من از انتظار خسته ام...
هوای بهار بی تو پر از جهنم است...
تو نیستی
من چه عاشقانه سردم است!
تنگ در آغوشت مچاله کن مرا...
تا قلبم از فراق فریاد نکرده است!

دست مرا بگیر...
تا عشق از نفس نیوفتاده است...

میچسبد در این بهار
کنارِ این شکوفه ها
کنارِ باران های بی قرار و ناگهانی اش
یک فنجان قهوه ی تازه دم
که کنارش آدمی از جنس عطرِ اردیبهشت نشسته باشد...

جهان نــو شد
و من یک سالِ دیگر بیشتر دوستت دارم!
برای من فرقی ندارد
نـو شدن در زمستان و ژانویه باشد
یا در فروردین و بهار!
برای من هر روزی از دوست داشتنِ تو
یعنی نو شدن!
یعنی بابا نوئل داشتن و حاجی فیروز دیدن!
یعنی تو را داشتن
بوییدن
نفس کشیدن
و در حضور خاطراتت ، پیپ کشیدن...!