الحق که به ما درس وفا داد حسین (ع)

هر چیز که داشت بی‌ریا داد حسین (ع)

یعنی که تأملی کنید ای یاران

آن هستی خود ز کف چرا داد حسین (ع)

شهادت جان سوز امام حسین (ع) تسلیت باد


تاسوعا و عاشورای حسینی پاسارگادتاباک تعطیل است و ارسال هم نداریم

التماس دعا

دلم نمی‌آید که شب را رها کنم و همین‌طوری بخوابم.
شب قشنگ است.
یک عمر می‌خواهیم توی گور بخوابیم. وقتی هنوز زنده هستم، حیفم می‌آید شب‌ها بخوابم.
شب باید بیدار ماند.
گاهی یک قهوه غمگین نوشید. آتش به دل پیپ کشید. حرف زد. گریه کرد.
شب باید کتاب خواند. فیلم دید.
شب باید عاشق شد ...

مثل عروسِ خان که میداند "پسرزا" نیست
حس میکنم عمر خوشی هایم به دنیا نیست

ته مانده ی یک قهوه ی تلخم که مدت هاست
در من کسی دیگر پی تعبیر فردا نیست...

وابستگی تلخ است هنگامی که می فهمی
آنقدر هایی که خودش میگفت تنها نیست...



از بی تفاوت بودنم هم درد می بارد
یعنی گلوی بغض کرده اهل حاشا نیست

تنهاییِ گنجشک باران خورده ایی هستم
که در خیابان هم برایش ذره یی جا نیست



دیشب نشستم با خودم از زندگی گفتم
گفتم ببین حال دلم خوب است، اما نیست

این قهوه هم سرد شد!
حتما باز هم
پشتِ آن ترافیک همیشگی گیر کرده‌ای...
می دانی جانم‌!
انتظار کشیدن دلهره دارد
دلهره از اینکه نیایی!
اما چشیدنِ این قهوه سرد ترسناک است!
بعضی چیزها نباید از دهن بیفتند ،
چون دیگر طعم گذشته را ندارند ...!

کاش همه ی زن ها مردی را داشتند که عاشقشان بود
مردی که حرف هایشان را می فهمید ، ظرافتشان را به جان می خرید ،و روزانه چند وعده ؛ از زیبایی و خاص بودنشان تعریف می کرد .

و کاش مردها ؛ زنی را کنارشان داشتند که عاشقش بودند
که به مردانگیِ شان تکیه می کرد ... و قبولشان می داشت .

آن وقت جهانمان پر می شد از زنانی که پیر نمی شدند ، مردانی که سیگار نمی کشیدند ، و کودکانی ؛ که انسان های سالمی می شدند .??

قلم بهانه میڪند
یک بیت
با خیال قهوه ے چشمت
حل مے شوم در فنجان واژه ها
پشت همان (خلوتِ میز)
تلخی ات را می نوشم

من آن نخی هستم که به انگشتت میبندی
که فراموش نکنی هر روز
پیاده روی کنی
پیامهایت را چک کنی
به دوستانت زنگ بزنی
به وعدهء قهوه و خنده و تئاتر و پیپ ات، فکر کنی..!
و فراموش نکنی زندگی ، خارج از جایی که هستی، ادامه دارد
من آن نخی هستم
که فراموش نمیکنی ، به انگشتت ببندی...!!

‌
در کافه بودم عصر پاییزی؛ دلم رفت
در لحظه‌ی کوتاهِ ناچیزی دلم رفت

تا دیدمت آن لحظه پنهانی نوشتم
روی غبارِ کهنه‌ی میزی"دلم رفت"

بی عشق عمری با جهان جنگیده بودم
با عکس‌ ِروی گردن آویزی دلم رفت

رفتیم پیش پنجره با هم نشستیم
گفتی: برایم قهوه می‌ریزی؟ دلم رفت

باران به روی شیشه می‌کوبید دائم
در یک فضای وهم انگیزی دلم رفت

نه اهلِ شعر و شاعری بودم؛ نه عاشق!
با حرف‌های شاعرانه ات دلم رفت

سلام دوستان
کسی در مورد قهوه گانودرما و خواص اون چیزی میدونه؟
آیا برای دیابت مفید هست؟