زمستان دارد
به بهار بر می‌گردد
شايد تو هم به من بازگشتی
ولي ديگر سياهی به موهايم بر نمي گردد...
قهوه های از دهن افتاده و پیپ های نیم سوخته ی خاموش طعم خوبی ندارند ...
و عشق هر چقدر هم شعبده بازِ ماهری باشد
نمی تواند
اندوه را در دست هايش غيب كند
و شادی را از كلاه‌اش بيرون بياورد! ...

"دوستت دارم های " من
هر صبح
با آفتاب نگاه تو
طلوع می کند...
قهوه ام را  شیرین نمی ڪنم
چشمهای تو
برایم کافی ست....

من در شور عشقم
محبوب من !
چه نعمت بزرگی است
اینکه صبحگاهان چشم باز کنی
و کسی را ببینی
که صدایش می کنی
محبوب من !
چقدر خوب است که قهوه را
در دستهای تو بنوشم  
و شب را در باغی معطربگذرانم
چه نعمت بزرگیست
اینکه زن
انسانی را بشناسد !
که کلید عیب را به او هدیه می کند
و حامی اوست
من به همه ی زبانها ی دنیا دوستت دارم
آیا تو نام دیگری
به غیر از «محبوب من» داری؟!

بی تو یعنی در همین ساعاتِ تلخِ قهوه خیز

میز و فنجان هست و من همراه را گُم کرده ام

می خندد
و من متقاعد می شوم
جهان در فنجانی قهوه و یک پیپ
کنار کسی که دوستش داری، خلاصه می شود

دیوانه شدم
هر روز به کافه ای می روم
قهوه ای سفارش می دهم
منتظر می نشینم سرد شود
از دهن بیفتد
دل بزند
تا بدانم وقت از دهان افتادن چقدر تلخ بودم

صبح که میشود
قهوه ی تلخ مینوشم و چشمانم را
به افقِ دیدگانت کوک میکنم
تا شعرهایم به هوای تو
پَر بکشد
و بارانِ نگاهت
کامِ دلتنگی هایم را لمس و
گلدان تنهایی ام را
آبیاری کند...?☕️

زندگی
مثل یک فنجان قهوه تلخ است
     و کنارش عشق است
       مثل یک حبه قند

       زندگی را با عشق
      نوش جان باید کرد...

جمعه، همه ی حرف ها
همه ی چشم ها، تعطیلند!
و نگاه تو که باران خورده است
و دلتنگی دارد پیپ میکشد و
فنجان فنجان قهوه می نوشد!

به دلتنگی بگو هنوز جمعه است
بگو؛ دوستم داری
و این عشق تعطیلی ندارد ...

مجله پیپ
ژورنال پیپ ایران

https://pipesjournal.com/