Strong women never give up.
We might need a coffee, a cry
or a day in bed, but we always
come back stronger.

زنان قوی هرگز تسلیم نمیشن.
ممکنه به قهوه و گریه نیاز داشته باشیم
یا یه روز تو رختخواب، اما ما همیشه
قوی تر برمیگردیم.

هروقت حس کردی حالت میزون نیست
خودت به دادش برس،
یه قهوه تو یه کافه دنج خودت رو مهمون کن
به خودت حرفای قشنگ بزن.
حواست باشه این وسط مسطا یه دل هست
که تو صاحبشی، نذار فکر کنه فراموشش کردی
بخند، خنده هات قشنگن…

مثلا یه روز وقتی کسی دور و برت نیست و داری برای خودت قهوه دم میکنی با یه پیپ روی لبت و موسیقی مورد علاقه ات رو میشنوی، یا یه شب وقتی سرت رو روی بالش گذاشتی و خودت بودی و فکرهای توی سرت، یا با دیدن زن و مردی کنار پیاده رو، به دوست داشتن من فکر میکنی؟
من زیاد به دوست داشتن تو فکر میکنم، خیلی بیشتر از یه وضعیت معمولی، نه صد در صد ولی تا حدودی میشه گفت من هر روز به همه ی روزایی که با تو بودم فکر میکنم...

من هیچ جا تو زندگیم پشیمون نشدم به جز اونجاهایی که تهش به طرف گفتم:"حیف وقتی که واسه تو گذاشتم."
اون لحظه دقیقاً پشیمون بودم میدونی چرا؟!
چون میتونستم بشینم کتاب بخونم بستنی بخورم واسه خودم قهوه درست کنم فصل جدید سریالمو ببینم ولی وقتمو دو دستی دادم به طرف گفتم بیا عزیزم مال تو، خرابش کن...

شانه‌های تو
بوی مزرعه‌ی قهوه می‌دهد
تمام بی‌خوابی‌های من تقصیر توست

ولی واقعا اهمیتی نداره چه اتفاقی می افته، من قشنگ ترین روزای زمستون رو دیدم، زشت ترین شبای تابستون جلو چشمام بود، بدترین قهوه ها و بهترین چایی هارو تو بهترین و بدترین کافه ها خوردم، با مزخرف ترین آدما گشتم و دنبال بهترین آدما اینور اونور رفتم، با فیلمای کمدی گریه کردم و به عشق رومئو ژولیت خندیدم، کارای بی اهمیت زیادی انجام دادم که از هیچ کدوم هیچ وقت پشیمون نشدم، من گند زدم ولی خودم درستش کردم، الان تو این لحظهیه پیپ گوشه ی لبمه
نه خوشحالم و نه ناراحت؛ می دونم هیچ چیزی اهمیتی نداره.

هر چی سنت میره بالاتر میفهمی نه حوصله دردسر داری نه بگو مگو،نه اینکه هر روز یه داستان درست کنی.یه خونه راحت میخوای،یه کتاب قشنگ و یه پیپ و یه شریک زندگی که بدونه قهوه رو چه جوری دوست داری بدون اینکه ازت بپرسه

قهوه از چشمان توست
و دریا استعاره ات

وقتی تلخ می شوی و گریه میکنی ‌...

عاشق که میشوی تمام جهان نشانه معشوقه‌ات دارند، یک موسیقی زیبا
یک فنجان قهوه ی تلخ،یک پیپ پاسارگادتاباکی, یک خیابان خلوت و ساکت،
به آسمان که نگاه میکنی کبوترانی که پرواز میکنند همه تو را امید میدهند،
حتما که نباید هدهد خبری بیاورد، گاهی کلاغی هم از معشوقه‌ات پیام دارد..
جهان عاشقی زیباست آنقدر زیباست که آواره شدنش هم زیباست،
مردن در عاشقی هم زیباست..!

تو امداد باش مرا،
به افلیج در دام تلخی!
و تلخ شو برایم به قهوه ای!
که بنوشم از تو
تا آرام شوم به آرام بودنت!
و آتش باش سیگارم را به فندکی
که هوا کام گیر شود، به کام تلخم.
مبارک باد عروجت را
معراجی به مُسکن بودن!
عجب است
تو مسکن باشی و تلخی ام را گرفتار قندت نکنی!