آب در هـــاون کــوبیــدن است

اینکـــه مـَـن شعــر بِنــویسـَـم و

تـــو فـــال قَهـــوه بگیـــری.

وقتــی ؛ آخـَــرِ همــه شعــرهــای مَـن

تــــو مـی آیــی ؛

و تــــهِ همــه ی فنجـــان هـــای تـــو

مـَـن میـــــروَم!!!

یک حبه قند در فنجان قهوه ی تلخ شیرین نمیشود

دو حبه قند در فنجان قهوه ی تلخ شیرین نمیشود

چهار...

اصلا تو بگو یه دنیا قند

نه اگر تو نباشی فال این زندگی شیرین نمیشود...

تمام فنجان های قهوه


که می گفتند

ما به هم نمیرسیم را شکستم

و فنجانی دیگر خوردم ...

...فالی دیگر گرفتم ...

از بس قهوه خوردم ...

به گمانم

یک قرن بیدار باشم.......!

داستان قدم هايم را که بگويم

کفش هاي تصادفي

دهانشان باز ميماند

و چراغ هاي چشمک زن

مسير کافهـ هاي شلوغ را

سبز و..زرد و قرمز ميشوند

در بيداد صدا و صدا

بخار  قهوه ي تنهايي هياهوي عبور را مي بلعد

و من همچنان چشم دوخته ام به قلم

روي کاغذ هميشه هيچ

و تو....افسوس

کنار میز، تو همون کافی شاپ قدیمی نشسته بود و طبق معمول داشت با قهوه سرد شدش بازی می کرد.
آنچنان غرق در افکارش میشد که گویی در این دنیا نیست.
به آهنگی که از گرامافون قدیمی کافی شاپ پخش میشد و کل فضا رو تو خودش غرق کرده بود گوش می داد.
با چشمان بسته اش و لبخندی همیشگی که گوشه لبش بود،او را مثل همیشه دوست داشتنی کرده بود.
همیشه این یک روز تنها بودن ها را دوست داشت...
چه تلخ بود
قهوه سرد شده اش و افکار آرامش...

انگار این بودن ها ثابت نخواهد شد...
انگار این رفتن ها همیشگی خواهد بود ...
من اینجا دقیقا وسط این دنیای وارونه در حال گردش به دور خودم هستم و در افکار خود غوطه ورم ....
نمی دانم کجای این خراب شده قرار دارم ولی جای عجیبیست ..
گاهی دلخوشی به درونش قدم می گذارد و به سرعت باد غیب می شود
متنفرم ار این سریع رفتن های که نمی خواهم و این کند رفتن هایی که آرزو می کنم زودتر بروند.
همه چیز در این دنیا انگار معکوس جواب می دهد و این گونه است که من همچنان دور خودم در حال گردش
هستم...
همه چیز تلخ تلخ ...
مثل قهوه ای سرد شده ...

من که میدانم تمام فنجان های قهوه دروغ می گویند

تو بر می گردی، مگر نه؟

برای تنهایی من...

پیپ و قهوه مسکن نیست....

فقط دستان تو مرا طراوت میبخشد...

I wish life was like coffee
Each time it was too bitter
It was sweet with sugar and milk
Easily this
ترجمه:
ای کاش زندگی مانند قهوه بود
هر وقت زیاد تلخ شد
بتوان با شیر وشکر شیرینش کرد
به همین راحتی

محققان روشی ابداع کرده‌اند که با استفاده از تفاله‌های قهوه می‌توان گاز متان را ذخیره کرد. در این روش با خیس کردن و گرم کردن مانده‌های قهوه می‌توان کربن را جذب کرد. این روش می‌تواند با استفاده از بازیافت مواد طبیعی مزایای زیادی هم از نظر زیست محیطی داشته باشد.
به گفته محققان این روش می‌تواند بازگشت محیطی دوبله‌ای را به وجود آورد؛ به این صورت که می‌توان با این کار گاز‌های بسیار مضر جو را حذف کرد و در مرحله بعد به عنوان سوخت مورد استفاده قرار داد که پاک‌تر از سایر سوخت‌های فسیلی می‌باشد.

این روش را محققان موسسه ملی علوم و تکنولوژی اولسان کره جنوبی (UNIST) انجام داده‌اند. فرایند کاری آن به این صورت است که مانده‌های قهوه در ابتدا با مخلوط پتاسیم هیدروکسید خیس می‌شود و در مرحله بعد در دمای ۷۰۰ تا ۹۰۰ درجه سانتی گراد و در کوره گرمادهی می‌شود و در ‌‌نهایت جذب مواد کربنی پایداری را در مدت یک روز تولید می‌کند.
کریستین کمپ یکی از محققان این طرح می‌گوید: نکته مهم این است که ما می‌توانیم زمان تولید این مواد را کاهش داده و از ارزان‌ترین مواد برای تولید سوخت استفاده نماییم. این در حالی است که مانده‌های قهوه در مقایسه با همه مواد و ارگانیک‌های شیمیایی رایگان هستند و به نظر ما این فرایند روش بسیار آسانی می‌باشد.
نکته مهم دیگر نیز این است که ویژگی جذب کنندگی کربن به وسیله مانده‌های قهوه ویژگی کلیدی موفقیت این فرایند است. کمپ می‌گوید: به نظر می‌رسد وقتی که ما سدیم هیدروکسید را اضافه می‌کنیم تا کربن فعال را به وجود آوریم این ماده هر چیزی را می‌تواند به خود جذب کند.