سلام

شاعرانه‌ترين پيشنهادي كه مي‌تونم بهتون بدم، دعوت به صرف يك فنجون چاي يا قهوه در يك رستوران يا كافي شاپ دنج و كلاسيك هست.

اما قبل از اينكه دعوتم رو قبول كنيد بگذاريد چيزي رو بهتون بگم،

و اون اينكه شاعرانه‌ترين پيشنهادي كه مي‌تونم بهتون بدم، دعوت به صرف يك فنجون چاي يا قهوه نيست،

بلكه رو در رو كردن شما با شماست.

من زياد با مردم در رستوران يا كافي‌شاپ‌ها قرار ملاقات نمي‌گذارم.

و با اغلب اونها بيش از يك بار هم ملاقات نمي‌كنم.

عده‌ي معدودي هستند كه چندين بار به ديدن من ميان، اما نه به اين دليل كه فرصتي براي ملاقات هم، يا علاقه‌اي به ديدن هم نداريم،

تنها به اين دليل ساده كه اونها ديگه فرصتي براي انجام هيچ كاري ندارند.


و شما دوست من، اگر مايلي به ديدن من بياي، شاعرانه‌ترين پيشنهادي كه مي‌تونم بهت بدم،

دعوت به صرف يك فنجون چاي يا قهوه در يك رستوران يا كافي شاپ دنج و كلاسيك هست.


اما قبل از اينكه دعوتم رو قبول كني بگذار چيزي رو بهت بگم، و اون اينكه :

در حالي كه در كافي‌شاپ يا رستوران صداي گفتگو‌ي آدم‌هاي اطراف و همينطور بهم خوردن قاشق و چاقو و بشقاب و فنجون بگوش مي‌رسه،

و در پس زمينه موزيكي ملايم و كمي‌ غم‌انگيز شنيده ميشه،

در حالي‌ كه گارسون‌ها از بين ميز‌ها در حال حركتند و زن و مرد‌هاي جوان وارد سالن ميشن،

دو فنجون چاي يا قهوه جلوي ما آماده‌ است، و من از شما دعوت مي‌كنم تا كمي از اين چاي يا قهوه بنوشيد.

بعد از نوشيدن يك قورت مودبانه چاي يا قهوه توسط شما، بدون هيچ تغيير بخصوصي در حالات چهره‌ام،

با لحني كاملاً صادقانه و خالي از هرگونه مزاح بهتون مي‌گم:

قبل از حضور شما سر ميز در نوشيدني شما مقدار كمي ماده سمي و كشنده اضافه كرده بودم.

تا چند لحظه‌ي بعد كمي احساس تنگي و گرفتگي در عضلاتتون مي‌كنيد، سرتون كمي گيج مي‌ره،

و انگار تمام صداها و حركات اطراف ما در يك لحظه متوقف و ساكت ميشه،

بجز صداي موزيك كه آهسته و كش‌دار‌تر ازقبل، در پس زمينه گفتگومون مي‌شنويدش.

دوباره عرض می کنم شاعرانه‌ترين كاري مي‌تونم بكنم رو در رو كردن شما با شماست.

پس در اين وضعيت، پاكت كوچيكي از جيبم بيرون ميارم و روي ميز درست بين فنجون‌ خودم و شما مي‌گذارم.

و توضيح مي‌دم كه اين دارويي هست كه مي‌تونه اثر سمي كه خورديد رو خنثي كنه.

اما بدن شما لست‌تر و بي‌رمق‌تر از اوني هست كه بتونه پاكت رو از روي ميز برداره.

با تمام وجود به من خيره شديد و به آهستگي و صوتي كش‌دار مي‌پرسيد: چرا ؟

و من با همون آرامش قبل، بدون اينكه جوابي سرسري يا خالي از دقت داده باشم،‌ طوري كه عميقاً منتظر شنيدن جواب‌ هستم مي‌پرسم:

چرا نه ؟


و منتظر شنيدن جواب شما به اين سوال هستم كه: چرا بايد فرصت زندگي دوباره رو به شما بدم ؟


هيچ‌كس فكر نمي‌كنه همه چيز براش اينطوري تموم بشه،

يك روز وسط هفته، يك روز بي هيچ مناسبت خاصي در تقويم،

در حالي كه هنوز بسياري از برنامه‌هاش ناتموم هست،

بسيار دورتر از آرزوها و برنامه‌هاش.

اما باور كنيد، اين شاعرانه‌ترين پيشنهادي هست كه مي‌تونم بهتون بدم.

احتمالا شما دلتون نمي‌خواد، در حالي كه داريد از نوك يك صخره پرت مي‌شيد من رو با اين سوال پيش روي خودتون ببينيد،

يا وقتي كه بسيار پير شديد، يا زماني كه نااميدتر از هميشه روي تخت بيمارستان كنار اون دستگاه‌هاي سفيد رنگ خوابيديد.



اما متاسفانه عده‌ي كمي به ديدن من ميان.

اما شما دوست من، هر از گاهي اينجا به ديدن من بيا

و در حالي كه از اين چاي يا قهوه قجري مي‌نوشي، بمن بگو ...

چرا امروز هم بايد بهت فرصت زندگي دوباره رو برگردونم؟


پ ن : این متن از یکی از وبلاگ های نوشته شده برداشته شده، بخاطر نوع خاص نگارش و پرسشی که داره بنظرم جالب اومد که شما هم بخونینینش.
پ ن 2 : بار اول که متن و می خونین از تکرار درخواست دعوت شاید کلافه بشین و احساس می کنین خیلی تکراریه ...اما با هر بار تکرار دعوت نکته ای رو گوشزد می کنه

[b]قهوه دم می کنم....

نصـف قاشق سیانور بـــه فـنجانت مـــی ریزم

لبخند که می زنی …

می گویم : قهوه ات سرد شده بگذار عوضش کنم …

این کار هر شب من است

سال هاست که می خوام تو را بکشم ولی لبخندت …

لعنتی …

قصه آشنایی ما
از یک عصر بهاری آغاز شد
نشان به آن نشان
که من پیراهنی آبی بر تن داشتم
و تو روسری آبی ابریشمی بر سر،
با دل رنجورم
راهی جاده ای شدم
که سالهاست تو را
در پیچ و خم آن گم کرده ام،
تو را و آرامش از دست رفته ام را
بازخواهم یافت
آنگاه فنجانی قهوه میهمانت خواهم کرد
به رسم روزهای آبی رنگی که عاشقم کرد...

قهوه که یکی از غنی‌ترین منابع آنتی‌اکسیدان به شمار می‌آید بدن را در برابر بیماری‌های مختلفی محافظت می‌کند. دنیای سلامت اخیرا اعلام کرده که به روشی برای تقویت میزان آنتی‌اکسیدان‌های قهوه دست یافته است.

متخصصان دانشگاه بریتیش کلمبیا می‌گویند کافی است دانه‌های قهوه را تا درجه‌ی متوسط روست کنید؛ با این کار خاصیت آنتی‌اکسیدانی قهوه به شدت تقویت خواهد شد.
این پژوهشگران ترکیب‌های شیمیایی‌ای را مورد بررسی قرار داده‌اند که طی فرآیند روست قهوه و پدیده‌ای که به واکنش میلارد معروف است، پدیدار می‌شوند. در این واکنش، درست مانند زمانی که استیک کباب می‌کنید یا نان را برشته می‌کنید، گرما بر کربوهیدرات‌ها، قند و پروتئین موجود در غذا اثر می‌گذارد. آنتی‌اکسیدان‌ها به‌عنوان سرسخت‌ترین دشمن رادیکال‌های آزاد شناخته می‌شوند که به‌عنوان محصول نهایی متابولیسم، با پیری انسان مرتبط هستند.
دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که بخش عمده آنتی‌اکسیدان موجود در قهوه با روست تیره، از دانه قهوه سبز می‌آید که در حین فرایند روست، به رنگ قهوه‌ای در می‌آید. همچین عنوان شده که دانه‌های قهوه ۹۰٪ از اسید کلروژنیک خود را حین فرایند روست از دست می‌دهند. سرپرست این گروه پژوهشی، یاژنگ لیو، می‌گوید که تنها روست متوسط است که به بیشترین میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانی قهوه منجر می‌شود.
نتایج این پروژه بر مزایای متعدد دانه‌های روست شده‌ی قهوه برای سلامتی صحه می‌گذارد

تهران را دوست دارم

بس که شبیه من است

پرهیاهو، آلوده، دوست نداشتنی!

پر رفت و آمد و سرآخر؛ تنها!

تهران را دوست دارم

بس که شبیه من است

تهران، شهر من است!‏

ديدي كه از آن روز چه شب ها بگذشت ؟
.......
......
....
..
.
سعدی

هر شبکه اجتماعی لحن ویژه خود را دارد که از کاربردی که برای کاربران دارند برآمده است.

آن‌چه در توییتر می‌نویسیم نمی‌تواند جز در موارد نادری، به صورت مشابه در فیس‌بوک تکرار شود و یا در یوتیوب درج شود.

برای آن‌که مفهوم این موضوع را بیشتر درک کنیم، قهوه‌نوشی مثال خوبی است.

فیس‌بوک: من قهوه را دوست دارم.
توییتر: من دارم #قهوه می‌خورم
لینکدین: من در قهوه خوردن، مهارت دارم
یوتیوب: من را در حالی که دارم قهوه می‌خورم ببینید.
اینستاگرام: همین الان، کافه فلان، با یه دوست خوب.
پینترست: این مجموعه‌ای از عکس‌های قهوه‌های نوشیده شده توسط من است.
گوگل‌پلاس: من یکی از کارمندان گوگل هستم که در محل کار قهوه می‌خورد.

جز گوگل‌پلاس که طعنه‌ای به نوع روابط‌عمومی گوگل است، تغییر لحن در این شبکه‌ها با این مثال به خوبی مشخص شده است. شما کدام یک از این موارد را می‌پسندید؟ و چقدر در فعالیت‌های خود در شبکه‌های اجتماعی از این نکته‌ها استفاده می‌کنید؟

اندوه ، ناشی از آنچه به سر ما می آید نیست،بلکه از آنچه در درون ما روی می دهد بوجود می آید.
"جی پی واسوانی"

نمی‌دانم شنیده‌اید یا نه؛ می‌گویند ابوعلی سینا برای درمان افسردگی از قهوه استفاده می‌کرده. در درمان افسردگی‌های خفیف می‌گفته دانه‌های قهوه را بو کنید و در درمان افسردگی‌های شدید‌تر، خود قهوه را توصیه می‌کرده.
جالب است؛ چون الان هم داروهای ضد افسردگی (فلوکستین، سیتالوپرام و …) مکانیسمی مشابه کافئین موجود در قهوه دارند.
ولی کافئین دقیقا در بدن چه‌کار می‌کند؟

افزایش سروتونین
کمبود سروتونین اصلی‌ترین عامل افسردگی و خستگی‌های روحی است. قهوه با بالا بردن سطح سروتونین می‌تواند باعث آرامش و سرخوشی روحی-روانی شود.
افزایش سطح آدنوزین
مهم‌ترین تاثیر قهوه به‌خاطر همین است. با بالا رفتن آدنوزین کمتر احساس خستگی می‌کنیم و نیازمان به خواب به‌شدت کاهش پیدا می‌کند.
بالارفتن سطح و فعالیت استیل‌کولین
با بالا رفتن سطح استیل‌کولین، قهوه می‌تواند قدرت عضلات بدن و از آن مهم‌تر حافظه را افزایش دهد. با قهوه، بیشتر می‌توانید فکر کنید.
بالا رفتن دوپامین در مغز
بدین وسیله، قهوه باعث کاهش احتمال ابتلا به آلزایمر می‌گردد. علاوه بر این خلق و خو را بهتر می‌کند و طول عمر سلول‌های مغزی را بالا می‌برد.
بالا رفتن سطح کورتیزول
به طور کلی توصیه می‌شود در مواقعی که در شرایط استرس‌زا به سر می‌برید٬ کمتر قهوه بخورید. چرا که در این شرایط، کورتیزول به خودی خود بالاست و خوردن قهوه، حال‌تان را بدتر می‌کند.
خواص آنتی‌اکسیدانی
قهوه اثر آنتی‌اکسیدانی زیادی دارد. به همین خاطر می‌تواند از امراض قلبی و سرطان پیشگیری کند. علاوه بر این گفته می‌شود که سردردهای میگرنی را در طولانی مدت به شدت کاهش می‌دهد.