فرياد ها دور دهان ديوار
خشك شده اند  
و كلكسيوني از سيگار هاي نيمه كشيده
كنار فنجان قهوه صف بسته اند
مردي به جاي در از پنجره بيرون ميرود
و زني به تنهاييش
در آينه لبخند ميزند
زمان را به عقب برگردان
اينبار ميخواهم خنجر را به قلبت فرو كنم

I am thinking of u and every day I smoke cigarettes the number of my teeth

به تو فکر میکنم و هر روز به تعداد تمام دندان هایم سیگار می کشم..!

سیگار از آخرین پک
سرباز از آخرین تیر
دخترک از آخرین کبریت
همه از تمام شدن
می ترسیم...

عصر یک جمعه پس از دیزی سنگی باتو

چای و سیگار و غزل خوانی و دیگر هم هیچ

مبل‌ها را چیدم
پرده‌ها را کنار پنجره
قاب‌ها را به دیوار آویختم
بعد
دو فنجان قهوه ریختم
و فکر كردم به 365 روزِ دیگر
که می‌توانم
با چیدمانی دیگر
دوستت بدارم!

میچسبد در این بهار
کنارِ این شکوفه ها
کنارِ باران های بی قرار و ناگهانی اش
یک فنجان قهوه ی تازه دم
که کنارش آدمی از جنس عطرِ اردیبهشت نشسته باشد...

وقتی
قهوه ات تلخ باشد
میتوانى آن را
با شکر شیرین کنی
اما وقتی
گذشته ات تلخ باشد
با هیچ چیزی
شیرین نمیشود
پس مراقب گذران روزها باشید

بگذار
فنجان های #قهوه
نیامدنت را
به تلخی تفسیر کنند
فال این #قهوه،
عجیب
تو را دور میکند
از چشمانم...

تنهایی
اندازه های مختلفی دارد .

در پارک
اندازه ی یک نفر است
که کنارت قدم بزند
و دستهایت را بگیرد.

در کافه
به اندازه فنجان قهوه ای
که روبرویت سرد ...
سرد است

و تنهایی
در تختخواب های دونفره
به بزرگی تمام دنیاست....

☕️☕️☕️

قهوه
کِی
طَعمش به تلخی میزده
تا پیش از این؟

فالِ من افتاد
بر آن
تا ابد
تلخی گرفت ...