تلخ تر از
قهوه ای که نوشیده ام
بی تو
تنهایی
بود در این کافه پر خاطره....

پیپِ اول صبح خوددرگیریِ عجیبی دارد!
نمیدانی میکشی که حسن ختام شب گذشته باشد
یا آغاز صبح پیش رو!
فقط میدانی حیف است میان نئشگى  آسمان صبح٬ زیادی هوشیار باشی!

-چند اسکناس مچاله
چند نخ شکسته‌ی سیگار؛
آه بلیط یک طرفه!
چیزی
غمگین‌تر از تو
در جیب‌های دنیا پیدا نکرده‌ام...

مرد هم که باشی!؟
گاهی شبها
انقدر درد ناک میشودکه
بایک فنجان قهوه یک پیپ
تا صبح به دوست داشتن کسی فکر میکنی!؟
که
چند خیابان آن طرف تر
به فراموش کردن تو فکر میکند!

☕️❤️تویی

❤️☕️زیباترین تصویر

☕️❤️نقش بسته در فالم

❤️☕️و من با عشق

☕️❤️زیباترین نقش تو

❤️☕️در فنجان

☕️❤️این قهوه را با بوسه ای

❤️☕️جرعه جرعه نوشیدم

من بی قرارم،

شاخ و دُم اگر ندارد
بغض که دارد!
نه قهوه..نه چای...
نه شعرهایِ سهراب
هیچ کدام آرامم نمی کند!...
چیزی شبیه به بچه ای هشت ماهه
که نه وقتِ آمدنش رسیده
نه خیالِ آمدن دارد
تنها می پیچد در دل
و ناله سر می دهد مادر از درد..
چاره ای بی اندیش ...
پیش از آنکه روحم سقط شود...

به اندازه ی یک فنجانِ قهوه
به اندازه ی چند دقیقه، با من نشسته بود
از خودش گفت، از قصدِ آمدنش، از چرایِ رفتنش
ساده بود و صمیمی‌
لحنی داشت، به گوشِ احساسِ من، بی‌ انتها غریب
قهوه‌اش را خورد، و رفت

ماجرایِ عجیبی ‌ست بودنِ ما آدم ها
یک نفر برایت چند دقیقه وقت می‌‌گذارد و به اندازه ی خوردنِ یک قهوه، چشمانت را به دنیائی تازه باز می‌‌کند
برای یک نفر، عمری وقت می‌‌گذاری. همان کسی‌ که قادر است به اندازه ی خوردنِ یک قهوه، دنیایی را خراب کند

با تاسف نمی‌نویسم
برای بیدار شدن، برای شروع‌های تازه، هرگز دیر نیست
قهوه‌های تلخ، آدم‌های تلخ، روز‌های تلخ، الزاماً به معنی‌ پایانی تلخ نیست
هنوز هم معتقدم ... برای وارد شدن به دنیای دیگران، باید به اندازه یک فنجان قهوه برایشان وقت گذاشت

‌هرکس در این دنیا یک آینه لازم دارد، که بگوید تنها نیست
هیچکس هنوز خودش را پیدا نکرده وگرنه خدا را صدا نمیزد!
خدا اینجاست،
در قلب من،
در قلب تو،
در دستان کفاش و یا شاید هم در پیپ یک شاعر!!!
خدا صدای همان بچه ای بود که وقت تولد از دنیا رفت،
صدای ترمز یک اتوبوس به وقت تصادف،
شاید اصلا خدا صدای شکستن دل باشد و شاید هم شکستن یک آینه!

از كافه
هميشگى ما
فقط ميز دو نفره مان مانده
و  مَـن [ مـن ]
از تمامى
ميزهاى چوبى و ديوار هاى رنگى
كافه ها دلخورم كه خاطرات تو را تداعى ميكنند ... !

چه شیرین شود
"قهوه"
اگر نامت بیوفتد ته فنجانم...
چه بی امان شود؛
"خنده"
اگر تعبیر شوند اين فال ها....!