مردی ڪه پیپ نمیڪشد ...
زنی ڪه گریه نمیڪند ...
و عشقی ڪه متولد نمیشود ...
همه بیانگر یڪ چیز است ...

"جهان به پایانش نزدیڪ است"

تنها
جرعه ی از قهوه چشمانت
نوشیدم ومدتهاست
کافهِ نشین
ِشعرهایم شده ام.

باید طور دیگری می شد
من داستان را جور دیگری نوشته بودم
مثلا تو بیایی
در آن سوی کافه بنشینی
و قهوه چی فنجان دلتنگت را
با همان همیشگی پر کند
مثلا من دزدکی نگاهت کنم
و بخندی
و بخندم
با صدای بلند بخندم
بگذار باران هم بیاید
اصلا چتر نداشته باشیم
آسمان دور سرمان بچرخد
یا می شد بی خیال این دیوانه بازیها
روی کاناپه دراز بکشیم
برایت چای بیاورم
به تلویزیون فحش بدهیم
مرا در آغوش بکشی
و  دستهای کبودم را نشانت بدهم
که سُر خورده ام روی برفها
و تو به سر به هوایی ام بخندی
بخندم
با صدای بلند بخندم...

فنجان اضافه ای که روی میز است
یخ کرده و از نبودنت لبریز است

من بیشتر از همیشه دلتنگ تو ام
شاید اثر آمدن پاییز است

چون قهوه ی بی شکر، جهانم بی تو
یک تلخی غیر قابل پرهیز است

باید که فقط زنده بمانم بی تو
انگیزه ی این غزل همین یک چیز است

ای کاش ببینم که تو اینجا هستی
و فاصله بینمان فقط یک میز است
یخ کرده و از نبودنت لبریز است

من بیشتر از همیشه دلتنگ تو ام
شاید اثر آمدن پاییز است

چون قهوه ی بی شکر، جهانم بی تو
یک تلخی غیر قابل پرهیز است

باید که فقط زنده بمانم بی تو
انگیزه ی این غزل همین یک چیز است

ای کاش ببینم که تو اینجا هستی
و فاصله بینمان فقط یک میز است

همتنفرم از تمام قهوه های تلخی


که تو را قسمت فالـم نمی کند

به هرکی که دوستش داری ، بگو
یه جوری علاقه‌ات رو نشون بده...با کادو ، با گل ، سورپرایز ، حتی یه فنجان قهوه....
دوستت دارم تا بیکران آسمان
تا دست نیافتنی‌ترین نقاط دنیا
از من ، از اینجا تا تو و آنجا!

ميشه دوباره بريم همون كافه قديمي و همون جاي هميشگي بشينيم و تو قهوه ترك سفارش بدي و من قهوه فرانسوي و همونطوري كه راجب اين بحث مي كنيم كه كدوم بهتره من بيشتر از قبل عاشقت بشم؟

ببین چقدر صمیمانه در تو حل شده ام

"تو" قهوه می خوری و "من" نمی برد خوابم...

"دوستت دارم های " من
هر صبح
با آفتاب نگاه تو
طلوع می کند...??
قهوه ام را
شیرین نمی کنم...
چشمهای تو
برایم کافی ست..

مهمانم باش.

فنجانی از قهوه ی تلخ روزگار
که جز
به لبخندتو
شیرین نمی شود!