بعد از ظهرهای جمعه، هول‌وهوش ساعت هفت منتظر تماسش بودم
زنگ می‌زد و کلی شاکی بود!
می گفت : نمی‌بینی هوا چقدر لعنتی شده؟! تو فکر نمی‌کنی شاید من دلم قهوه می‌خواهد؟! شاید من دلم می‌خواهد وسط خیابان کلافه‌ات کنم! اصلا دلم می‌خواهد بازویم را نیشگون بگیری! واقعا که چقدر بی‌فکری...
آنقدر می‌گفت تا بگویم : یک ساعت دیگه دم در کافه ...
عزیزم بعدازظهر جمعه است هوا هم که لعنتی شده، احیانا من نباید به تو زنگ بزنم؟! احیانا دلت دیوانه بازی نمی‌خواهد؟! هر چند مدت،هاست نمی‌آیی، اما من مثل هر هفته آماده شده‌ام، یک ساعت دیگه دم در کافه ..

I love you !
Like the last pack of cigarettes in exile <3
تو را دوست دارم چون آخرین بسته ی سیگار در تبعید]

در این آخرین روز سال قهوه می‌نوشم و با فنجانش
فال دیدار تو را می‌گیرم
قهوه ی دوری چشمان تو را
رو به تنهایی تلخ
پی شیرینی آغوش تو
من می‌نوشم
امشب اما
دل فنجان خالیست
جای این هیچ
پر از بودن توست
رو به آغوش نگاهم...
قهوه هایم باشد
سهم نوشیدن تو ...

باز عصر سه شنبه و
همان کافه ی همیشگی
آخرین میز کنار پنجره

دو فنجان قهوه
از همان ها که دوست داری

تو قهوه ات را مینوشی و من
محو تماشایت میشوم

حرف میزنیم
میخندیم
و باز نگاه سرد و سنگین مردم

همه مرا با دست نشان میدهند
همه فکر میکنند
دیوانه ام

همه فکر میکنند
دارم با خودم حرف میزنم

انگار
هیچ کس غیر از من
تو را نمی بیند
اصلا بگذار فکر کنند
تو نیستی و من دیوانه ام

بی خیال حرف مردم
قهوه ات را بنوش
عزیزتر از جانم...

‏شاعری در من است

که صبح های دوشنبه را

بیدار می شود،

تنهایی،پیپ می کشد،قهوه می نوشد.

وبا خودش ،می رود

تا غروبِ جمعه....

وسالهاست

که هجوم تکرارها

اورا مجاب نکرده
به تنهایی

«عادت »کند..!!

"چهارشنبه" غمگین‌ترین روز من است
هضمِ تلخیِ "روزهای گذشته" نبودنت
رسیدنِ پنج‌شنبه و بی قراریِ
ندیدنت... وای از "جمعه‌ها" و دلتنگیِ
نداشتنت و عطر دود پیپم  که دیوار های اتاق به آن اعتیاد دارند ...

تلخیِ تمامیِ قهوه هایِ دنیا را

میتوان به شیرینیِ انتظارِ تو 
جرعه جرعه نوشید و 
باز شیرین وار 
شب تا صبحِ هر ابدیتی را
با چشمانی پر خواب به انتظار نشست

تو شیرین ترین فرهادِ شب های منی

یکی از همین روزها
پیپم را عوض میکنم!
تقویم را بهم می ریزم!
دلتنگی ام را می دهم باد ببرد،
پیچکی میشوم بر دست هایِ عاشقِ تو
و دیگر هیچ غروبی
غروبِ جمعه نیست ...

انسان ها که عاشق شوند

صلح طلب ترین

موجوداتِ روی زمین می شوند

و تنها گزینه ی روی میزهایشان

عشق خواهد بود

و یک فنجان قهوه یِ تلخ

که با بوسیدنِ یار شیرین خواهد شد...

دلم خلوتی ساده می‌خواهد
چند خطی شعر فروغ
یک پیپ با دو فنجان قهوه
كمی سكوت
و او، كه پايان هر قطعه
دستش را زير چانه بزند و بگويد:
باز هم بخوان...