امشب میان قلب خود آشوب میکنم
این عشق را به جرم تو نابود میکنم

آتش به جان این پیپ میزم
یاد تو را کنار لبم دود میکنم

تو مثل قهوه ی تلخی ؛ گوارای وجودم باد

که بعد از خوردنت خونم؛ عجیب پیپ می خواهد

اخر شب
به هوای سیگار میرفتم تو پارک روی نمیکت
مینشستم
یه شب یه مرد پیشم نشست گفت برا منم روشن کن
بدون اینکه تشکر کنه گرفت
پنجره روبرو رو نشونم داد یه زن از کنار پنجره نگاهمون میکرد
گفت عاشق هم بودیم،گفتم خب
بلند شد همینجوری ک داشت میرفت
گفت پارسال همین موقع شب تصادف کردیم مردیم

تنها نشدی چون من،تنها شده میداند

پیپ برای قلب، با گریه چقد خوب است

یاد تو ...قهوه...پس از ....پیپ من بوده

از یاد تو...از قهوه ...از پیپ...بیزارم

زیر قدمت بانو ، دل ریخته ام... برگرد!
از طاق هزاران ماه ، آویخته ام ... برگرد

هرچیز به جز اسمت ، از حافظه ام تف شد
تا حال مرا دیدند....سیگار تعارف شد!!!!

زندگی تلخ است،
بی تو شعر غمگین میشود
قهوه ام را لب بزن،
قطعا که شیرین میشود !

ناگهان ديدم
قهوه سياه را
از شط چشمان من مینوشی
و در آنها روزنامه صبح را ميخوانی
پاي به قهوه خانه ها گذاشتم
تا مرا بنوشی
و روزنامه های صبح را ميخرم
تا مرا بخوانی

هوا سرد است و
آتشِ نگاهِ تو روشن...!

چایِ باران
در فنجانِ قهوه ای چشمم
دَم کشیده است ؛

نترس!
شانه ات را نزدیک تر کن
دردهایم از دهن افتاده اند...

این روزها
دلم بهانه گیر شده است ..!!
یک پیپ چوبی پاسارگادتاباکی
یک فنجان قهوه
مقداری ارامش
کمی "سکوت"
یا ...
این ها،همه اش بهانه است ..!!
این روزهادلم فقط تو را می خواهد ..!!