حضورت را بہ من ببخش
ادامہ اش با من...
انقدر گرمش میکنم
تا قهوه هایمان یخ بزند…!!!

حالا من مانده ام یک پیپ و
و پنجره ای خالی
و فنجان قهوه ای
که از حرف‌های نگفته
پشیمان است...

تو
همان قهوه ے تلخِ سرِ صبحی
و من
دلبستہ بہ شیرین ترین تلخیِ دنیا...❗️

کاش میشد جایی در، پس کوچه های این شهر شلوغ تو را یافت....
مثلا یک عصر دلنشین بهاری ،
در کافه ای مشرف به رودخانه
هنگام خوردن قهوه ای تلخ چشم در چشم شویم....

مانند سیگار??

مانده ام میان دو انگشت روزگار لعنتی
نه مرا میکشد
نه خاموشم میکند
فراموش کرده که دارم می سوزم?

احتیاجِ من ازین زندگی:
یه پیپ پاسارگادتاباکی،هندزفریُ
خیابونی طولانی واسه تا صبح قدم زدنُ به چشمات فکر کردن.

قهوه که هیچ...
زندگی از دهان افتاد و سرد شد...
نیامدی...! •‌͡•

pasargadtabac landing page
صفحه فرود پاسارگادتاباک جهت دسترسی بهتر به همه سایت های مجموعه پاسارگادتاباک

https://pasargadtabac.com/

خسته ام

مثل اعدامی که

اخرین خواسته اش

پیپ بود با قهوه ...

هر روز صبح که از خواب بیدار میشم زیر قولم میزنم و بهت فکر میکنم
سر کار، وقت نهار،  عصر که میرم کافه قهوه بنوشم و پیپ بکشم، حتی وقتی شام میخورم همش فکرم پیش توئه
تا اینکه شب دیروقت میرم تو تخت خوابم و قول میدم دیگه بهت فکر نکنم