7.4 میلیارد لیوان قهوه ، میزان مصرف سالیانه در اقصی نقاط جهان می باشد . هر روزه بیش از 20میلیون فنجان قهوه نوشیده می شود و به طور متوسط هر قهوه خور 120 فنجان در سال قهوه می نوشد . حجم معاملات قهوه در سال به میزان 80 میلیارد دلار است و این آمار قهوه را در رده دوم معاملات جهانی بعد از نفت قرار می دهد.
متوسط مصرف قهوه در چین معادل یک فنجان برای هر نفر در سال در تمامی نقاط و در مناطق شهری ، 5 فنجان در سال برای هر نفر است . میزان فروش سالیانه حدود ( 4 میلیارد یوان ) 6 میلیارد دلار می باشد .




در واقع پتانسیل بازار در مصرف در چین بی حد و حصر است و سالیانه رشدی معادل 30 درصد را دارد . شرایط سیاسی و اقتصادی امروز چین ، محوریت تولید جهانی ، سیاستهای مستقل اقتصادی ، کلید طلایی نیروی کار متمرکز و ارزان و ... در کنار بازار تشنه به نوشیدن قهوه ، این کشور را به بازار جذابی برای پیشگامان صنعت قهوه جهان تبدیل کرده است .
مسلماً این کشور نقش پر رنگ تری را در برنامه ریزیهای استراتژیک آینده قهوه بازی خواهد کرد .
براساس آمار موجود در مقایسه ای بسیار ساده متوجه می شویم که امروزه جمعیت 5 میلیونی فنلاند یک میلیون کیسه قهوه در سال مصرف می کنند و در مقابل 1.3 میلیارد نفر جمعیت چین تنها 200 تا 400 هزار کیسه قهوه مصرف می کنند. در نتیجه ، چین بازار بسیار بکری در زمینه قهوه دارد .
امروزه چین حدود 200 میلیون مصرف کننده بالقوه برای قهوه دارد که می تواند براحتی حجم مصرفی را به اندازه امریکا را در این کشور ایجاد کند . رشد مصرف قهوه در چین در حال حاضر حدود 30 درصد در سال می باشد . در مقابل رشد مصرف سالیانه قهوه در جهان 2 درصد است ، با این شرایط چین در آینده از مصرف کنندگان اصلی قهوه در جهان خواهد گردید .
در کشورهای امریکای شمالی و اروپایی مصرف سالیانه بطور متوسط 400 فنجان برای هر نفر در سال می باشد . برای ژاپن 360 فنجان و در مقابل برای چینی ها تنها 5 فنجان در سال برای هر نفر می باشد . متوسط مصرف در شهرهای بزرگ چین مثل گوانجو و شانگهای 20 فنجان در سال برای هر نفر می باشد .
با نگاهی گذرا به این آمار ، متوجه می شویم بازار قهوه چین فضای بسیار زیادی برای رشد دارد . با توجه به شرایط و محدودیت های موجود در زمینه تولید جهانی قهوه ، مخصوصاً انواع مرغوب آن ، اگر روزی غول خفته چین بیدار شود و درخواست قهوه کند ، جهان قهوه را با چالشهای جدی روبرو خواهد کرد .

دخترکی را می شناسم
هر شب روزها را می شمارد...
سه شنبه ها در کافه انتظار
مبزی رزرو کرده
دو چای و یک کیک سفارش می دهد
چای ها طعم سرما میگیرند
و کیک سهم پسرک نظافتچی میشود...
چهارشنبه ها
باز در همان کافه
روبروی نبودنت می نشیند
به عمق دردهایی که بوی عطر تورا می دهند
خیره میشود
و سیگاری آتش میزند
پنجشنبه ها
در همان کافه
انگشت بر سر میگذارد
و جای خالی ات را فاتحه میخواند...
جمعه ها کسی او را نمی بیند...

تلگرام

اینستاگرام

آپارات

چهارگوش

فیسبوک

فیسنما

کلوب

لینکدین