شاید تلخ است
ولی پر خاطره است
با شکر صبرم
مینوشم قهوه ام را
فالی نشسته بر
تلخ ترین قهوه عمرم
خیالی نیست
دل به دریا میسپارم
و نیز میگذرم از فالم...

دستی از طرح دو ابروی تو جا افتاده
این چه ابری است که در فاصله ها افتاده
روز بارونی و یک قهوه تلخ بی تو
امشبی طرح تو در قهوه ما افتاده...

من و قهوه ... تو و اون چشم خيانات كار قهوه اي !!!

فایل‌(های) پیوست شده

بندانگشتی (ها)
   

نمی دانم قهوه مرا مست کرد یا چشم های قهوه ای ات

باز هم فال قهوه گرفتم
و اینبار دل تنهای بی کسم شکست
قهوه هم مانند سرنوشتم تلخ است،تلخ تلخ
و این شیرینی لحظه های امروز توست که
برایم تداعی خاطرات تلخ گذشته است
اما اکنون
چه تلخ باشی چه شیرین برایم فرقی ندارد
چون قلب عاشقم حال و هوای دیگری دارد...

و فنجانی قهوه تلخ
می پاشم
بر چهره اندوه گرفته شب
که خواب از سرش بپرد شاید
و به یاد بیاورد
هر انچه افسوس
که در من است
افسوس
که اندوه شب را
هیچ قهوه ای به هم نمیزند
جز نگاه هوسباز تو...

ﺭﻭﺯﯼ ﻣﺮﮒ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﻣﺮﺩﯼ ﺭﻓﺖ ﻭ ﮔﻔﺖ :
ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﺗﻮﺳﺖ
ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ : ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺁﻣﺎﺩﻩ نیستم.

ﻣﺮﮒ ﮔﻔﺖ:ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺳﻢ ﺗﻮ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻧﻔﺮ ﺩﺭ ﻟﯿﺴﺖ ﻣﻦ است:

ﻣﺮﺩ ﮔﻔﺖ : ﺧﻮﺏ،ﭘﺲ ﺑﯿﺎ ﺑﺸﯿﻦ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺎ
ﻫﻢ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﯼ ﺑﺨﻮﺭﯾﻢ
ﻣﺮﮒ ﮔﻔﺖ :" ﺣﺘﻤﺎ ."

ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﻗﻬﻮﻩ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﻭ ﭼﻨﺪ ﻗﺮﺹ
ﺧﻮﺍﺏ ﺭﯾﺨت

ﻣﺮﮒ ﻗﻬﻮﻩ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺖ

ﻣﺮﺩ ﻟﯿﺴﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺳﻢ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ
ﻟﯿﺴﺖ ﺣﺬﻑ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﻟﯿﺴﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ

ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﮒ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪ ﮔﻔﺖ : ﺗﻮ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻮﺩﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺗﻮ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﮐﺎﺭﻡ
ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺧﺮ ﻟﯿﺴﺖ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻢ ...

کام اول و عمیق از سیگار
طعم قهوه تلخ گوشه دنج کافه
بوی برف نو که می بارید
و دست هایی که روی پیانو می رقصید
فرصت عاشقی کردن بود ، جای تو خالی اما …

فکر کن قهوه بنوشی ته فالت باشد
بعد از این دیدن او فرض محالت باشد...

بوی عطر فنجان میدهد

هنوز!

این چشمهای قهوه ای تو

برنگرداند کسی این فنجان وارونه را...

عادت کرده ام.