دو ماه از پاييز گذشت...
قهوه هاى كافه آرتین خودشان را گرم نگه داشته اند
براى من و تو
كه بنوشيمِ و سرودِ عاشقى سر دهيم...
بيا
باور كن هر ماهِ پاييز
يك سال از عمرم ميكاهد!

فنجانی که به دست هایت وابسته شده بود
قهوه ای که آرزو داشت فال تو باشد
راهرویی که برای عطرت جان می داد
و ساعتی که خودش را به خواب می زد تا بیشتر
کنار هم باشیم،
ما زمین را،
ما درختان را،
ما برگ های پاییز را،
ما زمستان را،
ما تمام شهر را
با عشقمان به جنون رسانده بودیم
اما آن روزها
حرفهایت بوی رفتن می داد
و این را
تمام کافه های شهر شهادت می دهند.

پیپ هست ،قهوه هست كافه آرتین هم هست
هوا ديگر مانند آن روزها بس ناجوانمردانه سرد نيست ..
من هستم ،يادت هست عطرت هست ..
شايد باورت نشود اما نفس هم هـــنوز هست....
تنها تو نيستى!!!
تنها تو نيستى و من فراموش كرده بودم ..
حالا همه ى راه را تنها كه نه..
با پیپ ،قهوه ،هوايى بس ناجوانمردانه سرد ،يادت ،عطرت ...اما بى تو و بى نفس باز مى گردم ..
و نمى دانم دقيقاً كِى دوباره نبودنت را فراموش خواهم كرد دوباره سمت كافه مى روم و با كوله بار سنگين تنهايى،يادت،عطرت،قهوه،پیپ،،،،پپیپ ،قهوه، باز خواهم گشت ....

فكر مي كنم به امروز!
به تو!
به تمام چيزهايي كه از تو خبر مي دادند!
به ميز دنج دو نفره ي كافه!
به جاي خاليت..
به چاي يا دمنوشي كه اگر امروز بودي حتمن سفارش مي دادي!
به قهوه فرانسه ي من كه از دهن مي افتاد!
به حرف هايي كه ميشد رد و بدل كنيم!
به تك تك سيگارهايي كه مي كشيدي...
خنده هاي كنج لبيت!
تيكه ها و ادا و اصول هاي خاص خودت!
به شعري كه با ذوق ميشد دم گوشت زمزمه كرد!
به آهنگي كه اولين شنونده اش من بودم!
به...
غرق ميشوم توي خاطراتي كه هرگز ساخته نشده اند!
فنجان چاي را به جاي تو سر مي كشم!
و فكر مي كنم به دود سيگاري كه مال تو نيست!
به گرماي دست هايي كه روي دست هايم حس نمي كنم!
و فكر مي كنم به جاي خاليت...
پي مي برم به حجم سنگين نبودنت!
ماتم مي برد از اين همه صبر و نيامدن!
و دخيل مي بندم به روزهاي آينده...
به قلبم وعده مي دهم!
بهار هميشه فصل ما بوده ...
تو برمي گردي..
شايد با آخرين باران بهاري!
از كوچه پس كوچه هاي همين شهر
و اعتراف مي كني...:
نگراني براي دست هام!
كه بي دست هات خالي بمونه!

پیپ هست ،قهوه هست كافه آرتین هم هست
هوا ديگر مانند آن روزها بس ناجوانمردانه سرد نيست ..
من هستم ،يادت هست عطرت هست ..
شايد باورت نشود اما نفس هم هـــنوز هست....
تنها تو نيستى!!!
تنها تو نيستى و من فراموش كرده بودم ..
حالا همه ى راه را تنها كه نه..
با پیپ ،قهوه ،هوايى بس ناجوانمردانه سرد ،يادت ،عطرت ...اما بى تو و بى نفس باز مى گردم ..
و نمى دانم دقيقاً كِى دوباره نبودنت را فراموش خواهم كرد دوباره سمت كافه مى روم و با كوله بار سنگين تنهايى،يادت،عطرت،قهوه،پیپ،،،،پپیپ ،قهوه، باز خواهم گشت ....

قهوه ات را بنوش
روزنامه ات را ورق بزن
در ستون ادبی
کسی برایت شعر تازه ای گفته است
در صفحه ی حوادث
کسی خودش را با عکس تو
به دست رود سپرده است
و در ورقی دیگر
سیاستمداران جهان
فتنه ی چشمان تو را
پشت تیترهای درشت بی خاصیت
پنهان کرده اند

اما تو
قهوه ات را بنوش
به جواب چهار حرفی جدولت فکر کن
به پیامبری که صدایی خوش داشت و
ستاره اش در آسمان تو
بی فروغ بود...

"دوستت دارم های " من
هر صبح
با آفتاب نگاه تو
طلوع می کند...
قهوه ام را شیرین نمی کنم
چشمهای تو
برایم کافی ست....

☀️صبح ها
باید یکی باشد
یکی که دزدانه نگاهش کنی
دزدانه راه رفتنش را بپایی
و دزدانه ببوسی اش،
و محکم بغلش کنی
و در حضورش...
طعمِ تلخیِ قهوه ات را نفهمی

بر اساس آمار گمرک در شش ماهه نخست سال ۹۵، بیش از ۲هزار و ۶۶۸ تن قهوه به صورت روست‌شده و خام وارد کشور شده است.

به گزارش روزنامه آسیا و بر اساس آمار گمرک در شش ماهه نخست سال جاری، بیش از ۲هزار و ۶۶۸ تن قهوه خام و روست‌شده وارد کشور شده است که طبق آن ۷ میلیون و ۷۰ هزار و ۸۷۷ دلار، ارز از کشور خارج شده است.

لازم به ذکر است که ارزش ریالی این میزان واردات، بیش از ۲۱ میلیارد تومان در آمار گمرک ثبت شده است.

گفتنی است قهوه از ترکیه، ایتالیا، اتیوپی، اسپانیا، امارات متحده عربی، اندونزی، برزیل، تانزانیا، رومانی، سوئیس، نیکاراگوئه، هند، ویتنام، دانمارک، جمهوری چک و لهستان وارد کشور شده است.

باطلوع آفتاب چشم هایت روی

پنجره نگاهم من آیه های عشق

را زمزمه می کنم و تو یک لبخند،به لبانم

هدیه می کنی تا قهوه تلخ خیالم

راشیرین بنوشم وصبحی دیگررا عاشقانه

بخیر کنم