Pasargadtabac ( ساعت کار ده صبح تا ده شب):
مرحله هفتم توزیع کارت انجمن پیپ و قهوه???
آقاي ميرحاج
آقاي زاغري
آقاي سهيل حداد
آقاي فرشاد گياه بان
آقاي امير احسان احمدي
آقاي فرامرز خسرويان عرب
آقاي عليرضا اهوازي
آقاي مهدي كاخي
آقاي دانيال شيباني
آقاي سيد محمدرضا هاشمي
آقاي پدرام كبير جباري
آقاي محمدرضا فيروزي
خانم كيميا صادقي
خانم رويا نونهالي

دوستاني كه كارتشون چاپ نشده تحمل كنن اطلاع رساني ميشه بعد از چاپ نيازي به پيگيري نيست

دریافت کارت انجمن فقط حضوری
میرداماد،رزمیرداماد،ط۲
@pasargadtabaccafeartin
09352200077

   
همه چیز در سال 1912 توسط استفانو سانتابروجیو بنیان گذار این کمپانی شروع شد .

وی در سال 1865 در شهر Meda در ناحیه Brianza  متولد شد . در حالی که هنوز خیلی جوان بود به شهر Gallerate سفر کرد . جایی که اولین شغل خود را در کارگاه پیپ سازی fratelli lana  به دست آورد .

در سال 1899 به کار خود در این کارخانه پایان داد و به همراه همسر خود به شهر Gavirate سفر کرد و در آنجا به عنوان مدیر یکی از بخش های کمپانی پیپ سازی Fabbrica pipe Rossi مشغول به کار شد .

با سعی و تلاش فراوان و با پشت کار و توانایی و قابلیت های فردی که داشت موفق شد در سال 1910 یک آسیاب آبی نزدیک مزرعه ای در ناحیه  Borghetto خریداری کند .

با تمام سختی ها و مشکلات پیشرو شروع به ساختن اولین پیپ های خود کرد ، با استفاده از آسیاب آبی خریداری شده به عنوان تنها منبع انرژی کارگاه خود .

در سال 1926 موتور های الکتریکی به بازار آمدند و به وی اجازه گسترش کار خود را دادند ، تعداد کارگرهای خود را اضافه کرد تا بتواند جواب گوی تقاضای روبه گسترش برای پیپ ، باشد .

این تجارت در بین سال های 1930 تا 1940 به اوج شکوفایی و تقاضای بازار رسید ، 130 کارگر مشغول به کار بودند و در هر ماه نزدیک به 100000  پیپ ساخته می شد و به سراسر جهان صادر می گردید .

در سال 1951 بعد از مرگ بنیان گذار این کمپانی پسران وی  Renzo و Armando مسیولیت این کمپانی را تا سال 1981 به عهده داشتند تا این که نسل سوم این خانواده که هم نام بنیان گذار این کمپانی است یعنی استفانو سانتابروجیو مالک کنونی ای کمپانی ، بعد از مرگ پدر خود  Renzo مسیولیت را به عهده  گرفت .

   
یکی از معدود کمپانی های دارای سابقه تاریخی و طولانی است که در سال 1912 بنیان گذارده شده است و اکنون توسط نسل سوم  این خانواده بنا به گفته خودشان بر اثر تلاش ها و فداکاری های بسیار هنوز پابرجاست و با سابقه صد ساله پشت سر خود ، به کار خود ادامه میدهد و در راه کسب و کار و تجارت خود به عنوان الگویی بی نظیر و غیر قابل رقابت پیشرفت کرده است .

تمامی مراحل کار در این کمپانی به طور هنرمندانه و صنعتگرانه و تماما با دست صورت میگرد .

به نقل از خود این کمپانی تمامی پیپ های ساخته شده ترکیبی از علاقه و اشتیاق ، مهارت و تخصص و درنهایت کیفیتی بی نظیر ، هستند .

تمام قطعات لازم در ساخت هر پیپ در تمام طول مسیر ساخت با دقت فراوان مراقبت و نگهداری می شوند . کار با رسیدن برایر های ایتالیایی که تماما به صورت طبیعی رشد کرده و پس از گذراندن مدت زمان لازم ، آماده سازی شده اند و بهترین و با کیفیت ترین و اساسی ترین عامل برای ساختن یک پیپ عالی هستند ، شروع می شود .

تمامی پیپ ها با فرم ها و خطوطی هماهنگ و در شکل هایی بسیار زیبا و با هارمونی در حد کمال ساخته می شوند و هیچ چیز به دست تقدیر و تصادف واگذار نمی شود ، تمامی مراحل کار با محاسباتی دقیق و هنر مندانه انجام میگیرد .

دقت و وسواسی که در ساخت و رسیدن به فرم ایده آل هر پیپ به ویژه پیپ هایی با فرم کلاسیک که عمده تولیدات این کمپانی را تشکیل می دهند ، به کار گرفته می شود چیزیست که به طور ذاتی از نسلی به نسل دیگر در این کمپانی به ارث رسیده است .

علم و آگاهی در کنار شور و اشتیاق درونی منجر به نهایت کمال در تولیدات این کارخانه شده است چیزی که حاصل یک قرن تجربه در این خانواده می باشد . تعداد اندکی از سازندگان پیپ امروزی دارای چنین سابقه و پشتوانه ای از علم و آگاهی و تجربه صد ساله که از نسلی به نسل دیگر و از پدر به پسر به یادگار گذاشته شده است ، می باشند .

سه نسل از یک خانواده که خود را وقف این صنعت و هنر زیبا کردند و در این راه از هیچ چیز فروگذار نکرده اند .

Pasargadtabac ( ساعت کار ده صبح تا ده شب):
مجموعه پاسارگادتاباك و كافه آرتين اول تيرماه ١٣٩٠ شروع به فعاليت كرد و تاسيس شد،پنج سال در خدمت شما عزيزان تلاش كرديم .
http://www.pasargadtabac.com
@pasargadtabaccafeartin

ویتنام می تواند به بزرگترین تولیدکننده و صادرکننده جهانی قهوه تبدیل شود . در حال حاضر این کشور بعد از برزیل در مکان دوم تجارت جهانی قهوه قرار دارد . اگرچه بسیاری از خبرگان فن معتقدند که ویتنام با توجه به آب و هوای ایده آل و نیروی کار ارزان ، پتانسیل لازم جهت پشت سر گذاشتن برزیل در سالهای آتی را خواهد داشت.
اولین قدم ویتنام برای رسیدن به رتبه اول صادرات قهوه ارتقاء کیفیت محصولاتش می باشد . به این منظور تحقیقات و برنامه ریزی هایی جهت بهبود کیفیت کاشت ، تکنولوژی برداشت و گسترش مراکز فرآوری صنعتی قهوه در نظر گرفته شده است.

درسال های اخیر قهوه یکی از محصولات پایه کشاورزی صادراتی این کشور محسوب میشود و 95 درصد محصولات تولید شده به خارج از خاکهای ویتنام صادر می شود و درآمدی در حدود 3 بیلیون دلار رابرای این کشور به ارمغان می آورد.
براساس آمار وزارت کشاورزی ویتنام و بنیاد توسعه مناطق روستایی در شش ماه اول سال 2014 ویتنام 1.12 میلیون تن قهوه صادر کرده است که ارزش آن به 2.3 بیلیون دلار میرسد .
وقتی همین دوره زمانی با سال 2013 مقایسه می شود، شما رشدی 26.8 درصدی برای حجم صادرات و همچنین رشدی 21.9 درصدی در ارزش صادراتی قهوه ویتنام ملاحظه می کنید.

سالها بعد در پائیزی زمستان نما
شاید اشکهای زنی
پشت میز کافه ای دنج
تو را مبهوت کند
زنی که
چای لیمو و بستنی را
با لبخند و اشک
یکجا میخورد...

   
نوشیدن قهوه در طول تاریخ با اداب و رسوم و ویژگیهای خاص خود همراه بوده است. ابتدایی ترین وسیله برای جوشاندن قهوه و اماده سازی آن دله عربی است.

دله قهوه (به عربی: الدلة) ظرف مسی اغلب طلائی رنگ است که مردم عرب آن را دله خطاب می‌کنند. این ظرف که حکم قهوه جوش را دارد در اکثر مراسم رسمی و غیر رسمی این مردم استفاده می‌شود. مردم عرب اهواز همچون دیگر مردم کشور ایران فرهنگ خاص خود را دارند. مراسم قهوه نوشی در چهارمین همایش سراسری شورای سیاست گذاری در لیست آثار ثبت ملی ایران قرار گرفت. دله قهوه یکی از اشیاء و ابزارهای فرهنگی مردم عرب است که در مراسم‌های رسمی چه در کشورهای عربی در مراسمات بین‌المللی و حتی در برگزاری‌های هیئت دولت در خوزستان، و بازدیدشان از مردم عرب ایران، همواره از این وسیله در پذیرایی‌ها به عنوان نماد فرهنگی استفاده شده‌است.

قوانین نوشیدن قهوه

در واقع مردم عرب برای نوشیدن قهوه مراسم و قوانین خاصی دارند و با اعتقاد و باورهایی که دارند آن را انجام می‌دهند. برای تهیه آن ابتدا قهوه را با وسیله‌ای دو شاخه به نام مهماس که شبیه منقاش است در ظرفی ریخته و تفت می‌دهند و آنگاه آن را در هاون آسیاب کرده و برای مراسم آماده می‌کنند، پس از آن در ظرفی بزرگ به نام «گم گم» یا «قم قم» که در خوزستان قاف به گاف تلفظ می‌شود، گمگم که چیزی شبیه گلاب پاشهای قدیمی و از جنس ورشو (مفرغ) است، در آن آب ریخته و پس از جوش آمدن، قهوه آسیاب شده را اضافه کرده و از هل هم برای خوش بو شدن آن استفاده می‌کنند.

روش استفاده

هنگامی که قهوه آماده سرو باشد آن را در ظرف کوچکتری به نام «دله» که شبیه همان «گم گم» است ریخته و سپس این مراسم آئینی شیوه خاص فرد توزیع کننده آن ادامه می‌یابد. این فرد دله را در دست چپ و فنجان مخصوص قهوه نوشی (که فنجانی بدون دسته‌است و فنیان خوانده می‌شود) را در دست راست گرفته، از سمت راست مجلس شروع به سرو قهوه می‌کنند، اگر در این مجلس سیدی وجود داشته باشد ابتدا از وی پذیرایی آغاز می‌شود و در غیر این صورت این مراسم از ریش سفید مجلس آغاز می‌شود و از سمت راستش قهوه دادن ادامه داده می‌شود. در مقابل شخصی که فنجان را از میزبان می‌گیرد جزء آداب و رسوم است که فنجان را با دست راستش دریافت کند. اگر فنجان را با دست چپ دریافت کند نوعی بی احترامی به آداب و رسوم است. قهوه‌ای که از دله در فنجان ریخته می‌شود مقدارش بسیار کم، غلیظ و تلخ است و باید در انتهای ریختن قهوه و قبل از دادن فنجان به میهمان باید یک مرتبه نوک دله را به لبه فنجان قهوه کوبیده تا صدای فنجان بلند شود و پس از آن قهوه را تعارف کند. میهمان نیز پس از دریافت و نوشیدن قهوه، قبل از پس دادن فنجان خالی، باید دستش را یک مرتبه تکان داده، این تکان دادن به معنای آن است که دیگر کافی است و قهوه نمی‌نوشم. سپس میزبان سراغ نفر سمت راستی میهمان می‌رود و همین روند را تا انتها ادامه می‌دهد. مردم عرب برای این آداب و رسوم حساسیت به خرج می‌دهند و آن را قابل احترام می‌شمرند.

این قهوه دادن همواره به همراه قوانینش در اکثر مراسم‌های رسمی و غیر رسمی به خصوص در مراسم خواستگاری، مهمانی‌های رسمی من‌جمله عید فطر و در مراسم سوگواری اجرا می‌شود. دله‌های قهوه، فنجان‌های مخصوص و کوچکی دارند.

گرانترین قهوه جهان در منطقه مثلث طلایی کشور تایلند تولید می شود و صد البته که شهرت جهانی این منطقه به دلیل تولید دیگر محصولات غیر قانونی می باشد.
آقای بلاک دینکین کارآفرین 44 ساله کانادایی از سال 2003 در تولید نوع خاصی از قهوه را در این منطقه سرمایه گذاری کرده است.
این نوع قهوه که قهوه عاج سیاه < Black Ivory Coffee > نامیده می شود ، از میوه های مرغوب قهوه ای تهیه می شوند که از معده فیل های عظیم الجثه عبور کرده و سپس فرآوری می شوند . این قهوه گرانترین قهوه دنیا است.

دستگاه گوارش فیل با عمل تخمیر پروتئین قهوه را از بین می برد و به آن طعم خاص و منحصر بفردی می دهد.
نحوه فرآوری این نوع قهوه بسیار شبیه کوپی لواک * می باشد. کارفرمای کانادایی متوجه شد که جایگاه جهانی قهوه کپی لواک بدلیل تقلب ، سواستفاده از حیوانات و بیماریها در حال تضعیف شدن می باشد.
آقای بلاک دینکین معتقد است این نوع تقلب ها و سوء استفاده ها در مورد قهوه عاج سیاه وجود ندارد. او معتقد است که فیل برخلاف کپی لواک و انسان ، گیاه خواراست . آنها روزانه مقدار زیادی علف و گیاههان سبز می خورند . حیوانات گیاه خوار برای هضم گیاهان عمل تخمیر را در معده شان انجام می دهند تا قسمت های جامد گیاهان براحتی شکسته و هضم شوند .
او معتقد است فرآیند تخمیر که در بسیاری دیگر از صنایع غذایی و نوشیدنی ها استفاده می شود . در این مورد خاص بطور طبیعی باعث استخراج شکر موجود در دانه های قهوه می شود . بعلاوه کمک می کند عطر و طعم پالپ میوه قهوه به داخل دانه ها رسوخ کند.
او می خواهد مردم قهوه اش را مزه کنند. قهوه ای با عطر گلها و شکلات و مزه شکلات مالتی و کمی گیلاس ، در این قهوه هیچ گونه تلخی وجود ندارد و بسیار شفاف و گواراست. شباهتی عجیب به چای دارد.شاید می توان Black Ivory coffee را پلی بین قهوه و چای دانست.
نقطه شروع داستان غذا دادن به فیل هاست . میوه های قهوه با دیگر میوه ها مخلوط شده و از دو راه ، یکی مستقیماً از راه دهان و یا بصورت مکشی از خرطوم وارد دهان فیل ها می شود . سپس بین 2 تا 3 روز طول می کشد که حیوان بارش را تخلیه کند .
فیل بانان < Mahouts > و همسرانشان می بایست دانه ها را از میان تفاله ها جداسازی کرده و چندین مرتبه با آب آنها را بشویند . اکثر اوقات این جداسازی و شستن براحتی صورت نمی گیرد. به همین دلیل برای بدست آوردن نیم کیلو قهوه عاج سیاه می بایست 16 کیلو میوه قهوه به فیل خورانده شود . مقدار زیادی از این دانه ها خرد شده و قابل بازیافت برای فرآیند تفت نخواهد بود .
آقای کانادایی معتقد است که آرام پز فیلی به تنهایی باعث این نتیجه عالی نمی شود . او از نوع مرغوبی از گونه عربیکا استفاده می کند که در منطقه Tribes در شمال تایلند و مرز میانمار بدست می آید . همینطور فرآیند خشک کردن طولانی و تفت دقیق ، قهوه عاج سیاه را منحصر به فرد می کند .
کل محصول بدست آمده در سال 2012 ، 70 کیلوگرم و در سال 2014 ، به حدود 200 کیلو گرم افزایش خواهد یافت . محدودیت *تولید این محصول و برندینگ زیرکانه * باعث گردیده که هر کیلو از این محصول 1100 دلار به تعداد محدودی از هتل های لوکس جهان فروخته شود و حداقل قیمت برای هر فنجان از این قهوه 50 دلار می باشد .
در شروع این طرح یکی از چالشهای آقای کانادایی پیدا کردن فیل هایی به این منظور بود . صاحبان فیل ها نگران ازدیاد کافئین و دیگر مواد در بدن حیوان و هیجان بیش از حد طبیعی فیل هایشان بودند. این چالش پای آقای بلاک دینکین را به بنیاد حمایت از فیلهای آسیایی در شمال تایلند باز کرد .
در واقع نگرانی اصلی این نیست که ازدیاد کافئین در بدن فیل ها باعث تهیج کاذب فیلها شود بلکه عادت فیل ها به کافئین و عدم رسیدن میزان کافی به آنها باعث سردرد فیلها و بداخلاقی آنها می شود که این حالت بسیار خطرناک است.
در انتها این کارفرمای کانادایی مقیم در تایلند ، ضمن ابراز خوشحالی از کار در طبیعت زیبا در کنار مردمانی خونگرم ، برنامه ای برای تولید بیشتر در سالهای آتی ندارد و می گوید همینکه لازم نیست بیشتر از 50 درصد از درآمدم را به اداره مالیات کشور کانادا بدهم ، بسیار شانس آورده ام !!

هرشب از این سالها
به وقت نبودنت
در کافه ای با قهوه های تلخ
لم میدهم کنار ستاره های فرد...
و ابر...
به تعبیر طالع نحس من میبارید...

فصل هفتم : چرخ و فلک



بچرخ تا  یادم بره کجامو یادم بره کیَم...

تو فقط  میری....
این  اخرین سکانست تو زندگی منه ...
اینجا پایانه همه چیه! میفهمی؟ میفهمی؟ پایان همه چی ....   لبخند میزنم  تا تو فکر کنی حالم خوبه!  این آخرین باریه که  ماهیچه های صورتم قرار  این حالتو به خودشون بگیرن...
.
.

بعد از این من میمونم تنها با خودم  ...
.
.
حالا دیگه تموم دکترای اعصاب این شهر منو به اسم کوچیک میشناسن!!! قرص های آبیه ساعت هشت شب نمیزارن بهت فکر کنم ...
مگه میشه چشمای لعنتیت  از یادم بره...
تو چی میفهمی وقتی پدرم  برام پیپ میخره... تو چی میفهمی ...
.
کاش هیچ وقت از اخرین چرخو فلک بچگیم پیاده نمیشدم ...