بوی عطر فنجان میدهد

هنوز!

این چشمهای قهوه ای تو

برنگرداند کسی این فنجان وارونه را...

عادت کرده ام.

شعر از من شور از تو قهوه را دَم می کنم

فاصله از سر نگیر چون فاصله کم می کنم

هرچقدر گویند ما هستیم دو خطی مستقیم

عاقبت دِق میکنم یا جاده را خَم می کنم

یا بنوش از این شراب قهوه ای یا که خودم

هر پیاله در وسط آید را سمَ می کنم

خود به خود غرقم در شعری که مضمونش تویی

تک به تک با من بخوان یا شعر را بَم می کنم

گونه ات را پهن کن تا که ببوسم روی تو

گر بخواهی با لبم این سفره را جَم می کنم

شعر من را با لبت گاهی تو مهمان کرده ای

شعر از من شور از تو قهوه را دَم می کنم

از قهوه ی چشمان تو امشب ای دوست یک جرعه نصیب چشم هایم شده بود

تلخ است که از شرم گرفتی از من آن قهوه که روز و شب دعایم شده بود



این قهوه ی تلخی که به جام نگهت آن خالق یکتا چه نکو ریخته است

همراه دو مَن عسل که شیرینی توست حقا که دو مَن نمک در آمیخته است



می برد به یادگار گیلاس شبی از سرخی لب های تو یک بوسه ی ناب

زین روست که عاشق لبانش شده ام وز رنگ رخش دهانم افتاده به آب



از قامت دلربای سروت ای دوست امشب پلی از زمین به ماهم زده ام

با قامت تو پل زده ام تا چشمت یعنی که تویی ماه دل غم زده ام

با سلام خدمت همه دوستان
سوالی برای من پیش اومد که خواستم از شما راهنمایی بگیرم
از کجا مسشود سایز فیلتر پیپ را تشخیص داد

سلام دوستان
من به تازگی یک پیپ گرفتم
به همراه یک توتون captain black gold اما بعد از استفاده از این توتون اصلا خوشم نیومد توتون به نظر خوب نمی سوخت و زبان رو میسوزوند
و اصلا طعم خوبی نداشت
میخواستم بدونم چه توتونی رو استفاده کنم که تلخی کمتر و طعم دل نشین تری داشته باشه میخوام یکم وانیلی یا شکلاتی باشه
و اینکه بعد از استفاده پیپ بوی بسیار بدی رو گرفته چطور میتونم این بو رو از بین ببرم
ممنون میشم راهنمایی کنید

آب در هـــاون کــوبیــدن است

اینکـــه مـَـن شعــر بِنــویسـَـم و

تـــو فـــال قَهـــوه بگیـــری.

وقتــی ؛ آخـَــرِ همــه شعــرهــای مَـن

تــــو مـی آیــی ؛

و تــــهِ همــه ی فنجـــان هـــای تـــو

مـَـن میـــــروَم!!!

با تو باران را دوست دارم
تنها قدم زدن زیر باران را دوست دارم
ای آرام کننده ی وجودم
تا طلوع آفتاب کنارم بمان
کنارم بمان..........
کنارم بمان تا معجزه ی وجودت را به رُخَم بکشی
ای "پیپ" سرد من!!!!!!؟؟؟؟؟
حرف هایم را شنیدی..
بغض هایم را دیدی..
بگذار تا جانم را درونت روشن کنم......

عشق را در کافهـــــ باید جست
زیر نوری به رنگ کهربا

و سرنوشت را در فنجانی
از قهوهــــــ ترک
باید مصور دید
این روزها عشق را تلخ
میل میکنند

و زندگی را شیرین می بازند
و سیگار را آرمان گرا
پک می زنند

و هر کس
فیلسوف زمان خویش
گشته است
روی صندلی های چوبی

کافهــــــ ای دود گرفته
به چشمان هم خیره می شوند
و عشق

این بی فلسفه ترین
کلمه ی هستی را
تفسیر می کنند

حالم خوش نیست
این روزها
عشق ها تنها
بوی تلخی اسپرسو می دهند...

داستان کافه نشین تنهایی که نشسته و دارد پیپ میکشد
و همراه با دود پیپ و رایحه قهوه تلخ در سرزمین رویاهایش میرقصد زیباست؛
زیباست لحظه رهایی و سبکبالی؛
ان زمانی که فارغ از بند دنیای مادی باشد
و زیباتر از ان هنگام رفتن است که پولی در جیب ندارد تا صورتحساب خود را بپردازد
و از آن بدتر دوستی که بد قولی کرده و بر سر قرار نیامده تا او اینگونه غرق در رویای رقص دود پیپ و رایحه شامه نواز قهوه تلخ نگردد...

   
با یکی از دوستانم وارد قهوه‌خانه‌‌ای کوچک شدیم و سفارش‌ دادیم به سمت میزمان می‌رفتیم که دو نفر دیگر وارد قهوه‌خانه شدند و سفارش دادند: پنج‌تا قهوه لطفاً، دوتا برای ما و سه تا هم قهوه مبادا!سفارش‌شان را حساب کردند، دوتا قهوه‌شان را برداشتند و رفتند. از دوستم پرسیدم: «ماجرای این قهوه‌های مبادا چی بود؟» دوستم گفت: «اگه کمی صبر کنی بزودی تا چند لحظه دیگه حقیقت رو می‌فهمی.»

آدم‌های دیگری وارد کافه شدند. دو تا دختر آمدند، نفری یک قهوه سفارش دادند، پرداخت کردند و رفتند. سفارش بعدی هفت‌تا قهوه بود از طرف سه تا وکیل، سه تا قهوه برای خودشان و چهارتا قهوه مبادا! همان‌طور که به ماجرای قهوه‌های مبادا فکر می‌کردم و از هوای آفتابی و منظره‌ی زیبای میدان روبروی کافه لذت می‌بردم، مردی با لباس‌های مندرس وارد کافه شد که بیشتر به گداها شباهت داشت. با مهربانی از قهوه‌چی پرسید: قهوه‌ی مبادا دارید؟

خیلی ساده‌ است! مردم به جای کسانی که نمی‌توانند پول قهوه و نوشیدنی گرم بدهند، به حساب خودشان قهوه مبادا می‌خرند. سنت قهوه‌ی مبادا از شهرناپل ایتالیا شروع شد و کم‌کم به همه‌جای جهان سرایت کرد. در بعضی مکان‌ها شما نه تنها می‌توانید نوشیدنی گرم به جای کسی بخرید، بلکه می‌توانید پرداخت پول یک ساندویچ یا یک وعده غذای کامل را نیز تقبل کنید.

چه زیباست ما هم کمی بیشتر به این “مبادا”ها در زندگی فکر کنیم لبخند “مبادا”، سخاوت “مبادا”، مهربانی “مبادا”، محبت “مبادا”
چه بسا کسانی در اطراف ما باشند که با این”مبادا”ها جان دوباره ای بگیرند، یادمان باشد که: امروز همان روز “مبادا” است، همان فردایی که دیروز نگرانش بودیم.