قهوه ست چشمهاي تو، خوابم نمي بَرَد!
هي قهوه ميدهي تو وُ دل قهوه ميخَرد!

وقتي به چشمهاي تو من پيله ميكنم
پروانه وار، چشم تو از پيله مي پَرَد!

از بس حيا وُ حُجب تو داري كه اين مرا
لب هاي با خُدات به معراج مي بَرَد!

اخموست دستهاي تو تا دست ميدهم
رؤياي دست هاي مرا، پرده ميدَرَد!

با من كمي، فقط كمي اَي عشق، خوب باش
بي مهريَت براي دلم، قبر مي خَرد!...

فال قهوه ام

پراز آ رزوهایست

که من

غم نداشتنشان را




داغ داغ خوردم?

می خندم.
تو مست میشوی.
حتی با یک فنجان قهوه
که از خطوط ته آن خبر نداری.
می خندم
با اینکه می دانم
تمام خطوط موازی از ته فنجان من می گذرند.
تو، سرخی جا مانده بر لب فنجانم را می بوسی.
احساس می کنم
آن اتفاق ناگزیر
افتاده است.
پیش از آن که تو شمع روشن کنی
عود بسوزانی
یک دنیا بوسه حرامم کنی
با چشمانی که بین عسل و فروردین مردد است؛
برایم فال فروغ بگیری

من به خیانت عادت ندارم
اما مگر می شود به این لحظه گفت: نه؟

چشمانت همرنگ قهوه است…
تلخ اما…
اعتیاد آور

كام مى گيرم
از لحظات جوانى ام"""...
و دود مى كنم...
ثانيه به ثانيه
آرزوهاى شيرينم را...
كه طعم تلخ قهوه گرفته است...
در هوايى...
كه بوى تند سيگار مى دهد...
در اين ويرانكده ى مسكوت...
بر سر دو راهي افسوس و بغض...
ايستاده ام...
با قامتى شكسته...
در برابر چشمان مندرس زمان...
كه نااميدانه مرا نظاره مى كند...
تا پيدا کنم پاسخى..،
براى همه ى دردهايم...
من...!؟
"""""""""""""جوانى ام را..،
در ميان كدامين؟؟؟
انتظار...
جا گذاشته ام""

. بغض ها چاره ندارند، گلوگیر شدند
اشک ها تاب ندارند، سرازیر شدند

جاده هایی که پر از شوق رسیدن بودند
در پس حادثه ها سخت نفسگیر شدند

گرگ ها سیطره دارند به جنگل، وقتی
شیرها زخمی و وابسته ی زنجیر شدند

حق پرواز ندارند کبوتر هایی
که اسیر قفس کینه و تزویر شدند

و زمان تلخ تر از قهوه ی تلخ است امروز
فال های من و تو فاجعه تعبیر شدند

شعرها درد ندارند اگر، شاعرها
با غزلواره ی بی دغدغه درگیر شدند

روزها در گذر و خاطره ها می مانند
و چه زود آمدن ثانیه ها دیر شدند

"تقلب بی‌ضرر یک روش دیگر برای صرفه‌جویی‌ست که رستوران‌های غذای فوری و چای‌خانه‌ها مدت‌هاست آن را به‌کار می‌گیرند. اگر فنجان‌تان را تا لبه پر نکنید چهار فنجان می‌تواند پنج فنجان بشود! (بریده‌ای از مجله لایف)"

در ماه فوریه ۱۹۴۳ میزان قهوه‌ی جیره‌بندی‌شده از این هم پایین‌تر رفت و هر پوند قهوه برای بازه‌ی زمانی شش هفته‌ای ارائه می‌شد. حتی قوطی‌های فلزی قهوه جای خود را به بسته‌بندی شیشه‌ای دادند تا فلز مورد استفاده در قوطی برای مصارف جنگی استفاده شود. کافه‌ها در این زمان تنها یک فنجان قهوه به فروش می‌رساندند و حتی یکی از کافه‌ها قیمت فنجان دوم قهوه را که قبل از جنگ مجانی بود، صد دلار تعیین کرده بود! بالاخره با بالا رفتن نارضایتی مردم، قهوه از فهرست جیره‌بندی خارج شد، اما قیمتش افزایش پیدا کرد. این در حالی بود که سایر اقلام در فهرست باقی ماندند و به‌طور مثال شکر تا سال ۱۹۴۷ یعنی دو سال پس از پایان جنگ همچنان به صورت جیره‌بندی به فروش می‌رسید.
بریده‌هایی از مجله‌ی لایف:

                                                                               کوپن های قهوه

"با این‌که دوبار فیلتر کردن با استقبال متخصصان روبه‌رو نمی‌شود اما می‌تواند مقدار قهوه عصاره‌گیری‌شده را ۳۰٪ افزایش بدهد. با استفاده از کتری دم‌آوری قهوه و افزایش مدت زمان دم‌آوری، نتیجه‌ی مشابه قهوه اصلی حاصل خواهد شد، ولی قهوه تلخ‌تر می‌شود."

تابلوهایی مثل این مدتی‌ست در رستوران‌های زنجیره‌ای نصب شده‌اند. تا قبل از آپریل روی آنها نوشته شده بود قهوه نامحدود تا جایی که بتوانید بنوشید تنها به ازای ده سنت. (متن تابلو: جیره‌بندی قهوه – به علت جیره‌بندی ما نمی‌توانیم برای هر مشتری بیش از یک فنجان قهوه سرو کنیم.)

صف‌های طولانی قهوه نتیجه‌ی دیر شدن جیره است. این جمعیت آرام در تقاطع خیابان‌های برادوی و بانک در بالتیمور به‌خاطر کلیسا جمع نشده‌اند، بلکه منتظر قهوه‌اند.
ادامه دارد...

بوی تو که در فضای کافه می پیچد
بهار با هر چه گل و پرنده از پوست ما می گذرد
تو اگر نبودی آسمان ما ستاره نداشت...

شکل و اندازه سیگار ها :
سیگار ها معمولاً بر 2 اساس اندازه گیری می شوند : 1. طول که معمولاً بر حسب اینچ (inch) بیان می شود و 2. قطر که با رینگ گیج (ringauge) بیان می شود .
سیگار ها به طور کلی به 2 دسته پارگو ها (paregos) و فیگرادو ها (figerados) تقسیم می شوند .
پارگو ها : این شکل از سیگار ها صاف و بدون برامدگی هستند و دارای سر (head) گرد می باشند .(با رینگ گیج ثابت)
فیگرادو ها : این شکل از سیگار ها شامل دسته ای می شوند که جزو پارگو ها(parejos) نیستند و سر (head) مخروطی شکلی دارند .(در بعضی مدل ها رینگ گیج تغییر می کند.)
بعضی از انواع پارگو ها (parejos) :
کرونا(cororna) : سیگاری با طول 5.5 تا 6 اینچ و رینگ گیج 42 تا 44 .
پتیت کرونا ( petit cororna ) : سیگاری با طول 4.5 اینچ و رینگ گیج 40 تا 42 .
چرچیل(churchill) : سیگاری با طول 7 اینچ و رینگ گیج 47
روبوستو (robusto) : سیگاری با طول 4.75 تا 5.5 اینچ و رینگ گیج 48 تا 52 .
کرونا گردا(corona gorda) : سیگاری با طول 6 اینچ و رینگ گیج 46 تا 50
پنتلا (panetela) : سیگاری با طول 5 تا 7.5 اینچ و رینگ گیج 34 تا 38 .
بعضی از انواع فیگرادو ها(figerados) :
پیرامید(pyramid) : سیگاری با طول 6 تا 7 اینچ و رینگ گیج 40 در سر و 52 تا 54 در قسمت پا (foot) .
بلیکسو(belicoso) : سیگاری به طول 5 تا 5.5 اینچ و رینگ گیج 50 .
پرفکتو(perfecto) : سیگاری به طول 4.5 تا 9 اینچ و با رینگ گیج 38 شروع می شود تا 48
(در وسط پف کردگی دارد . )
این مطلب به خلاصه ترین شکل ممکن نوشته شده اگر کم و کاستی دارد به بزرگی خودتون ببخشید ؛) ...
#aminhanjani

وقتی جنگ کام قهوه‌نوشان را تلخ کرد
جیره‌بندی قهوه در آمریکا اتفاق هشت ماهه‌ای بود که در طول جنگ جهانی دوم باعث نارضایتی بسیاری از آمریکایی‌ها شد. علت این اقدام، تقسیم عادلانه‌ی قهوه بین مردم و همچنین تامین قهوه‌ی سربازان دور از وطن اعلام شده بود اما در واقع علت اصلی آن خود جنگ بود. اگرچه تولید قهوه در برزیل و سایر کشورهای تولید‌کننده در آمریکای جنوبی افزایش چشمگیری پیدا کرده بود، اما کشتی‌ای برای حمل محصول و انتقال آن به خاک آمریکا باقی نمانده بود؛ بسیاری از کشتی‌ها برای تامین مایحتاج سربازان و حمل اسلحه به مناطق درگیر جنگ گسیل شده بودند و از طرفی، زیردریایی معروف آلمانی مسیر کشتی‌های تجاری را شناسایی کرده آنها را هدف قرار می‌داد. در چنین شرایطی و در نوامبر ۱۹۴۲ روزولت اعلام جیره‌بندی قهوه کرد و حتا نوشیدنی صبحانه‌ی خود را از قهوه به شیر تغییر داد.

"قهوه تمام شد! در بازار سان‌فکس هالیوود. تابلو می‌گوید که فروشنده را سرزنش نکنند. سرزنش‌ها باید نثار زیردریایی‌های آلمانی شود که کشتی‌های حمل قهوه از سمت برزیل را هدف قرار داده‌اند. (متن تابلو: هیتلر، هروهیتو و بنیتو (موسیلینی) را لعنت کنید!) (بریده‌ای از مجله لایف)"
در سال‌های قبل از شروع جنگ، سرانه مصرف سالانه‌ی هر شهروند ۲۰ پوند تخمین زده شده بود که با جیره‌بندی این میزان به نصف رسید. دفترچه‌های کوپن جیره‌بندی برای دریافت یک پوند قهوه برای هر پنج هفته بین شهروندان توزیع شد که تنها به افراد بالای پانزده سال تعلق می‌گرفت. مجله‌ی معروف لایف در مطلبی مرتبط با جیره‌بندی، روش‌هایی را برای کاهش مصرف قهوه پیشنهاد داده بود. شهروندان می‌توانستند میزان قهوه‌ی مصرفی خود را کاهش دهند، مثلا پیشنهاد شده بود که فنجان‌های خود را به‌طور کامل پر نکنند و یا از سابه‌ی قهوه، دوباره قهوه بگیرند. قهوه‌ی دوبار فیلتر شده که غلظت کمتری داشت به‌خاطر عدم محبوبیت قهوه‌ی روزولت نام گرفته بود. راه دیگری که به قهوه‌نوش‌ها پیشنهاد شده بود، مخلوط کردن قهوه‌ با ریشه‌ی بوداده‌ی کاسنی بود که طعم تلخ‌تری به قهوه می‌داد اما برای کسانی که قهوه‌ی تلخ دوست داشتند قابل قبول بود.
"در نوامبر ۱۹۴۲ روزولت اعلام جیره‌بندی قهوه کرد و حتا نوشیدنی صبحانه‌ی خود را از قهوه به شیر تغییر داد"
قهوه‌ی کاسنی (Chicory) هنوز هم در نواحی جنوبی آمریکا مثل نیواورلئانز استفاده می‌شود. (نجف دریابندری در کتاب از سیر تا پیاز به استفاده آمریکایی‌ها از کاسنی در قهوه طی جنگ جهانی دوم اشاره کرده است.)

"اضافه کردن کاسنی روشی فرانسوی برای بهره‌گیری بیشتر از قهوه است. اضافه کردن نصف اونس ریشه‌ی کاسنی به یک پوند قهوه نتیجه‌اش یک سوم قهوه‌ی بیشتر است که تغییر مزه‌ی کمی ایجاد می‌کند. (بریده‌ای از مجله لایف)"
ادامه دارد...