"چهارشنبه" غمگین‌ترین روز من است
هضمِ تلخیِ "روزهای گذشته" نبودنت
رسیدنِ پنج‌شنبه و بی قراریِ
ندیدنت... وای از "جمعه‌ها" و دلتنگیِ
نداشتنت و عطر دود پیپم که دیوار های اتاق به آن اعتیاد دارند ...

چه قدر قهوه که ننوشیدم
در کافه‌ هایی که با تو نرفتم
و چه نیمکت‌ها
که مرا کنار تو
ندیده فراموش کردند...

‍

به #تُ فکر میکنم
و به پیاده‌رو هایی که قدم نزدیم
به غروب هايي كه نديديم
به مهماني هايي كه نرفتيم
به قهوه هايي كه نخورديم
به دست هايي كه نگرفتيم ...
به #تُ فكر مي كنم
به #تُ كه "ن" آور تمام فعل هايم شدى ...

شاعرها
اهل جنگ و دردسر نیستند؛
خیلی که از دستت دلخور باشند
کنار پنجره می نشینند ، پیپ میکِشَند و
روی یک کاغذ
می نویسند " تو "
و مچاله اش می کنند...

گاهی
نه قهوه
نه پیپ
نه خیابان
نه تنهایی
نه ساعت ها قدم زدن
میتواند یک مرد را آرام کند!
چاره اش فقط و فقط صدای یک زن از پشت تلفن ...!

میگفت :
قهوه "تلخ"
دهن و گَس میکنه ...
دوست ندارم قهوه رو تلخ بخوری !
حالا نیست...!
ببینه "تلخی" رفتنش
چجوری احساسمو گَس کرده !

شب که شب نیست ولی
خوابِ آرامت خوش ..
بعدِ تو باران ها
تندیِ طوفان ها
تلخیِ قهوه ی شب دوری و درد و دود پیپ ها
خوابمان را بردند ...
خوش بخوابی جانم
با خیالاتِ وخیمی که پر است از عطرت
تا سحر پشتِ نمِ پنجره ها
جان به لب میمانم ...
خوابِ آرامت خوش ...
┄┅┅┄┄┅✶???
@coffeeir
@pipeclubiran
@pasargadtabaccafeartin
???✶┄┅┄┅┄ ┄

امشب
سکوت کرده ماه در فکرم
و التهاب موج گیسوانت
ب شعله کشیده
تنهایی ام را‌...
ای ماندنی ترین یاد ذهن من
‌امشب چه ساده ب دار کشیدیم
من را ک جز تو حوایی ندارم
ادم شدم ولی از جنس فراموشیم
امشب ب راستی
چه تلخ شده قهوه ام...
‌

قطار سوت کشید
و
راه افتاد ، همه
گوششان را گرفتند
و من قلبم را...
همه برای عزیزانشان دست تکان دادند
و من ،
عزیزترین کَسَم بعد از تو را در دست گرفتم ...
همان پیپ لعنتی همیشگی ...

در امتداد دود پیپ من زمان می ایستد و تو ساعت ها به من ظل میزنی و تکرار میشوی ...