2019/08/04، 05:41 PM
آغوش زبانِ مشتــرک آدم هاست...
فقط با لهجـه هایِ متفاوت....
زنی که گـریه می کند...
یک آغوش محکم میخواهد،از جنسِ پیراهنِ چهار خانه یِ مــردی که تمامیتِ ارضیِ اندامش را در بر بگیــرد...
کودکی که زمین خورده است...
آغوشی که بویِ التیامِ زخم هایش را بدهد و نازش را بکشد و با هر"چی شده عزیزکم،گریه نکن"ـی بغضش با صدای بلندتـری بترکد...
و مـــردی که تویِ بالکن به رو به رو خیره شده است...
دو دستِ ظریف می خواهد که از پشت سر دورِ کمرش حلقه بشود و پیپ را از دستانش بیرون بکشد...
آغوشی که تهَش طعم رژلب بدهد،و بویِ موهایِ زنی که دوستش دارد...
فقط با لهجـه هایِ متفاوت....
زنی که گـریه می کند...
یک آغوش محکم میخواهد،از جنسِ پیراهنِ چهار خانه یِ مــردی که تمامیتِ ارضیِ اندامش را در بر بگیــرد...
کودکی که زمین خورده است...
آغوشی که بویِ التیامِ زخم هایش را بدهد و نازش را بکشد و با هر"چی شده عزیزکم،گریه نکن"ـی بغضش با صدای بلندتـری بترکد...
و مـــردی که تویِ بالکن به رو به رو خیره شده است...
دو دستِ ظریف می خواهد که از پشت سر دورِ کمرش حلقه بشود و پیپ را از دستانش بیرون بکشد...
آغوشی که تهَش طعم رژلب بدهد،و بویِ موهایِ زنی که دوستش دارد...