2016/09/04، 04:24 PM
کافه ستاره همیشه شلوغ بود
میزهای دونفره
مردان و زنانی در حال گپ و گفت
روی میزها پر بود از
فنجان های قهوه پر و خالی،
دود سیگار در فضا می لولید
و نوای موسیقی ملایم
با احساسات آدم بازی میکرد،
میان همه این شلوغی
سکوتی دلنشین پابرجا بود
و من در همین سکوت
تنها مرد تنهای کافه
قهوه ام را می نوشیدم
و به تو می اندیشیدم،
کاش بیایی
کاش بیایی
و من را از این تنهایی نجات دهی...
میزهای دونفره
مردان و زنانی در حال گپ و گفت
روی میزها پر بود از
فنجان های قهوه پر و خالی،
دود سیگار در فضا می لولید
و نوای موسیقی ملایم
با احساسات آدم بازی میکرد،
میان همه این شلوغی
سکوتی دلنشین پابرجا بود
و من در همین سکوت
تنها مرد تنهای کافه
قهوه ام را می نوشیدم
و به تو می اندیشیدم،
کاش بیایی
کاش بیایی
و من را از این تنهایی نجات دهی...